จรรยาของภิกษุในพระพุทธศาสนา : หน้า 29/39

ภิกษุไม่มีคุณสมบัติพร้อมไปโอวาท และเตือนนักบวกลาย ๆ ว่าอย่าไปให้โอวาท เพราะเห็นแก่ลากสักการะ รวมไปถึงการให้เกียรติ รักษาพบรรมจรรย์และความปลอดภัยของภิกษุด้วยการไม่ให้ภิกษุเข้าไปในเขตของภิกษุสงฆ์ ไม่ว่ากรณีใด ๆ แม้แต่การไปให้โอวาทก็ไม่ได้ จะเห็นได้ว่าปายหมายหลักของการกำหนดจรรธรรมของพระพุทธเจ้านั้นเป็นไปด้วยกุศล มิได้มีเจตนาจะกดให้ภิกษุหรือผู้อื่นเนกบีดบรรทเสทให้ภิกษุ ขงบกันขาม พระพุทธเจ้าได้ทรงให้บทบาทที่สำคัญแก่มภิกษุผุ้มีความสามารถ คือการเป็นพระอาจารย์แก่มภิกษุ แต่หน้าที่ของพระอาจารย์นอกจาสจะสอนแล้ว ยังต้องเตรียมสถานที่ ที่นั่ง น้ำดื่ม น้ำใช้ให้กับลูกศิษย์ด้วยตนเอง ซึ่งอาจจะกล่าวได้ว่านอกจากครูธรรมจะลดนานะลิฐของภิกษุแล้ว ยังลดนานพิธีของภิกษุด้วยการให้เกียรติกษุณีอีกด้วย ซึ่งจะเห็นได้ว่าพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติธรรมและพระธรรมวินัยให้มีการออเพื่อเช่นกันและกันของสงฆ์ทั้งสองฝ่าย 4. วิเคราะห์และอภิปรายรายการให้รับโอวาทและการลงอุบลสะ ในการอรรถาธิบายพระวินัย ได้อธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้โอวาทไว้ว่า พระพุทธเจ้าได้รอญญาให้ภิกษุไปให้โอวาทหรือสอนภิกษุได้เฉพาะในอุบลสตเท่านั้น จะเห็นได้ว่ามิได้อนุญาตให้กิริยุและกิริยคู่ได้สังกรรมและกิจกรรมอื่นร่วมกันอีก ตัดโอกาสที่จะติดต่อสัมผัส ถ้อยอันไปสมัภยพลายหญิงมิคลือมีโอกาสได้เรียน การที่ภิกษุผู้มีความสามารถไปให้โอวาทแกภิกษุถือเป็นสิ่งที่เพิ่มพูนความรู้ให้กับภิกษุ ยิ่งไปว่านั่นจากคำกล่าวของอาจารย์อุบลรจรณ59 ที่แสดงให้เห็นว่าความจำเป็นของภิกษุเรียนอุบลรจากกิจ๙