การวิเคราะห์คุรุธรรมข้อ 2 : หน้า 19/39

การวิเคราะห์คุรุธรรมข้อ 2 เนื้อหา : นา bhikkuniyā abhikkhuke āvāse vassam vasitabbaṁ ayam pi dhammo (sakkatvaṁ garukatvā mānetvā pūjetvā yāvajīvam) anatikkamaniyo ภิกษูนี้ไม่พึงอยู่จำพรรษาในอาวาสไม่มีฤกษ ฤๅมั่นนี้ อันภิกษุณีต้องลักธร เคารพ นั่นถือบุชา ไม่ล่วงละเมิดทอดชีวิต 1. ความหมายที่แท้จริงของการอยู่จำพรรษาในอาวาสที่มีฤกษอยู่ ภิกษุนี้ฉาวุ้ได้กล่าวว่า ปัจจุบันภิกษุนี้สามารถอยู่เพียงลำพังได้ ดังนั้นการจำพรรษา จำเป็นหรือไม่ต้องอยู่ในที่มีฤกษอยู่ เวลาลอกพรรษาจำเป็นหรือไม่ต้องไปปวราณกับภิกษุสูง ฤเป็นหรือไม่ที่กิ้งเดือนต้องขออาวุต ต้องไปประพฤติปนามุนในสงสางฝ่าย ทั้งหมดนั่นมาพิจารณาใหม่ ภิกษุเจาวุ้ไม่เห็นถึงความจำเป็นของกิจกรรมระหว่างสงส 2 ฝ่าย หรือมีความเห็นว่าการแยกตัวของภิกษุนี้ในปัจจุบันเป็นคำอธิบายสำหรับเรื่องนี้อธิบายไว้ตามลำดับ การจำพรรษาอยู่ในที่ที่มีฤกษสูงอยู่ มีความหมายว่าสภิกษุและภิกษูอยู่ในวัดเดียวกัน หรืออยู่ด้วยกัน ซึ่งในพระวินัยของภิกษุได้กล่าวไวว่า ห้ามภิกษูสอดิภิกษุนี้ตั้งแต่พระอาทิตย์ตกแล้ว เพราะเมื่อประตูเมืองปิดแล้ว หลักภิกษูนี้ได้พนักพักแรมอยู่ก่อนเมือง รุ่งสรจึงเข้าเมืองได้ ประชาชนพากัน เผยโทษ ตืดเตียนโหนนาถว่า ภิกษูนี้พวกนี้เหมือนในใส่สตรีผู้ปรุงยิทธิพรหมจรรย์ พักเเรอยูกับพวกภิกษูในอามแล้ว เพิ่งจะพากันกลับเข้าเมืองเดี่ยวนี้ จากหลักฐานรงนี้จะเห็นได้ว่าล้านัก