นัยยะของการถามอุปสรรค ครุธรรม 8เป็นสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติหรือไม่ (1) หน้า 24
หน้าที่ 24 / 39

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงนัยยะของการถามอุปสรรคในพระวินัย และข้อจำกัดในการศึกษาความรู้ของภิกษุในอดีต เน้นความสำคัญของการสอนองค์ปฏิทินวิธีเพื่อลดอุปสรรคในพระธรรมคำสอน พร้อมอธิบายเกี่ยวกับความเข้าใจผิดของภิกษุเจ้าในเรื่องการถามอุปสรรค และวันอุปสรรคที่เกี่ยวข้อง.

หัวข้อประเด็น

-นัยยะการถามอุปสรรค
-ความสำคัญของปฏิทินในวิถีพระ
-การเข้าใจผิดในคำแปล
-อภิธานศัพท์และความหมายที่แท้จริง
-การศึกษาของภิกษุในสมัยก่อน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

นัยยะของการถามอุปสรรค สำหรับเรื่องการถามอุปสรรค แม้แต่กษุญโญบูรณ์ก็ไม่ทราบ ดังมีหลักฐานปรากฏในพระวินัย43 เพราะการดูปฏิบัติฉันทรงคติในสมียก่อนต้องมีความรู้เรื่องเดือนดาวไม่มีปฏิทินอย่างปัจจุบัน ภิกษุชี้หรือสตรีพในสมัยก่อนไม่มีโอกาสได้เรียน การที่จะนับวันนั่นก็ได้เป็นเรื่องยากลำบากจึงจึงต้องไปถามจากภิกษุฯ แต่จากด้านบนได้เคยกล่าวมาแล้วว่า ภายหลังที่ภิกษุโยนอกจากจะถามอัญวะแล้วยังไม่มณตภิกษุเพื่อองค์ปฏิทินวิธีหรือองค์ปฏิทินเพื่อทบทวนจึงกลมื้ออกหา ทำให้พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้ภิกษุสอนองค์ปฏิทินวิธี สวดปฏิทินมักกันเอง แต่ให้มีภิกษุคอยให้คำแนะนำในเบื้องต้นได้44 ในกรณีของการถามอุปสรรคสัน ภิกษุสง จาจุยเข้าใจว่าคืออรรถรายงานความบริสุทธิ์แห่งศิลของภิกษุสงกับภิกษุ แต่จริง ๆ แล้ว ในอรรถกถาพระวินัยได้แจ้งว่า (uposathapucchakab) เป็นการถามว่านในบันใดเป็นอุปสรรค วันอุปสรรคสโลได้แก่ขึ้น 15 ค่ะแรและมีสี่ลักษณะหรือสิทธิ์กำหนดค่าๆทุกเดือน กำหนดขึ้นและแรมหนึ่งค่ำเป็นต้นไปเป็นวันรับโอวาท เพื่อให้สะดวกในการฟังธรรมของภิกษุ49 ซึ่งความเข้าใจผิดของท่านภิกษุเจ้าอาจจะเกิดจากความผิดพลาดในการแปล เพราะใช้คำว่าศัพท์จึงไม่ทราบความหมายที่แท้จริง ประกอบกับอ่านเองก็ไม่มีธรรมเนียมปฏิบัติ ลงอุปสรรค สวดปฏิญญา จึงทำให้เกิดความเข้าใจผิดพลาดได้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More