การเข้าใจแสงสว่างแห่งปัญญาในพระธรรมเทศนา : หน้า 14/71

รวมพระธรรมเทศนา ด : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ซ โ ย) 14 ท่านได้กล่าวเอาไว้ว่า “แสงสว่างใดจะเสมอด้วยแสงสว่างแห่งปัญญา นั้นไม่มี” จะเข้าถึงความสว่างได้นั้น ใจต้องหยุด ถ้าใจหยุดเดี่ยวสว่างเอง เราจะเข้าถึงแสงสว่างภายใน เข้าถึงกายภายใน และเข้าถึงพระธรรมกายเป็น ลำดับ ในอดีตท่านปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากันอย่างนี้ จึงได้เรียกว่าบัณฑิต เพราะได้ทำประโยชน์ทั้งในภพนี้และภพหน้า ส่วนประโยชน์ที่สูงยิ่งไปกว่านั้น เรียกว่า ปรมัตถประโยชน์ คือประโยชน์ อันสูงสุด นั่นคือ การทำพระนิพพานให้แจ้ง หยุด ในโลกนี้มีวิธีการเดียวเท่านั้น ที่จะทำให้เราเข้าไปถึงความรู้แจ้ง คือ ต้องทำใจหยุดอย่างเดียว หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านถึงย้ำว่า เป็นตัวสำเร็จ ถ้าหยุดนิ่งได้สนิท เราก็จะไปถึงเป้าหมายอันสูงสุด คือได้บรรลุ มรรคผลนิพพาน การฝึกใจหยุดนิ่งจึงเป็นเรื่องสำคัญมาก ก่อให้เกิดประโยชน์ อันยิ่งใหญ่แก่ตัวเราเอง และมวลมนุษยชาติ เพราะฉะนั้น เราต้องทำทั้งประโยชน์ในปัจจุบัน ประโยชน์ในอนาคต และประโยชน์อันสูงสุดให้ได้ ต้องมีพระนิพพานเป็นแก่นสาร มีที่สุดแห่ง ธรรมเป็นเป้าหมาย ถึงจะได้ชื่อว่าเป็นยอดนักสร้างบารมีที่แท้จริง ในสมัยพุทธกาล มีอุบาสกท่านหนึ่ง เกิดมาพร้อมกับสมบัติมากมาย เป็น คนมีสติปัญญาเฉียบแหลม เรียนจบไตรเพท เมื่อได้มีโอกาสเข้ามาศึกษาความ รู้ทางพระพุทธศาสนา ได้ถามพระภิกษุรูปหนึ่งว่า บุญมาก?” “ทำอย่างไรจึงจะใช้ชีวิต อย่างมีคุณค่า และทำอย่างไรถึงจะได้ พระท่านตอบว่า “ให้หมั่นทำทานอย่างสม่ำเสมอ” อุบาสกกลับไปบ้าน ก็ตั้งใจทำบุญตักบาตรทุกวัน ช่วยเหลือ เจือจุน คนยากคนจนมิได้ขาด แต่ก็ยังไม่อิ่มใจ จึงได้ย้อนกลับไปถามพระอีกว่า “ทำ