รวมพระธรรมเทศนา ๓: พระราชภาวนาวิสุทธิ์ : หน้า 18/71

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 18 ไม่มีอะไรสายเกินไป (วันอังคารที่ ๕ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ถึงเวลาธรรมกาย ซึ่งเป็นช่วงเวลาอันทรงคุณค่า ที่เราจะได้เจริญ สมาธิภาวนา เพื่อกลั่นกาย วาจา ใจของเราให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส เหมาะสม ที่จะเป็นภาชนะรองรับพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเรา ทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว การปฏิบัติธรรม คือ การฝึกใจให้หยุดนิ่ง ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน เข้าถึงพุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ทั้งสามอย่างนี้เป็นสรณะ เป็นที่ พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของชาวพุทธทั้งหลาย ดังนั้นเราทุกคนจึงต้องตั้งใจปฏิบัติ ธรรม เพื่อให้เข้าถึงจุดนี้ให้ได้ จึงจะได้ชื่อว่าเป็นชาวพุทธที่แท้จริงตามพุทธ ประสงค์ (นำนั่งสมาธิ) เมื่อเราอยากจะเข้าให้ถึงรัตนะทั้ง ๓ เราจะต้องเอาใจของเรามาหยุด นิ่งอยู่ที่ตรงนี้ ใจที่คิดแวบไปแวบมา คิดไปในเรื่องราวต่างๆ ทั้งหมด นำมา หยุดนิ่งอยู่ที่ตรงฐานที่ ๗ พอถูกส่วนเข้า ไม่ช้าก็จะเห็นดวงปฐมมรรคเกิดขึ้น มา เป็นดวงใสบริสุทธิ์ คล้ายๆ กับดวงดาวในอากาศ หรือดวงจันทร์ในคืน วันเพ็ญ หรือดวงอาทิตย์ตอนเที่ยงวัน ใสยิ่งกว่าน้ำ ใสยิ่งกว่ากระจกเงาที่ ส่องเงาหน้า ใสยิ่งกว่าเพชร เป็นความใสบริสุทธิ์ที่ไม่มีตัวอย่างในโลก “ปฐมมรรค” คือจุดเบื้องต้นที่จะเข้าถึงรัตนะทั้ง ๓ เมื่อเราได้เข้าถึง