พระธรรมเทศนา ด: การบรรลุธรรมของสามเณรและพระบรมศาสดา : หน้า 30/71

รวมพระธรรมเทศนา ด - พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 30 ข้าวยาคูและปลาตะเพียน หลังจากที่พระเถระได้ฉันภัตตาหารเสร็จเรียบร้อย แล้ว ก็ได้นำอาหารส่วนที่เป็นของสามเณรกลับมายังที่พัก ขณะนั้นสามเณรกำลังเจริญภาวนา เป็นผู้มีความเพียร มีจิตตั้งมั่นหยั่ง ลงสู่สมาธิ ได้บรรลุผล ๓ คือโสดาปัตติผล สกทาคามิผล และอนาคามิผล พระบรมศาสดา ทรงทราบเรื่องของสามเณรโดยตลอด ด้วยพระสัพพัญ ญุตตญาณ ดำริว่า “บัดนี้ สามเณรได้บรรลุอนาคามิผลแล้ว และอุปนิสัยแห่ง อรหัตตผลของสามเณรนั้นมีอยู่ สารีบุตรซึ่งยังไม่ทราบถึงการบรรลุธรรมของ เธอ จะนำอาหารมาให้ ซึ่งจะทำให้การบำเพ็ญสมณธรรมของเธอเสียไป” พระพุทธองค์จึงเสด็จไปดักรอพระสารีบุตรที่ซุ้มประตู เมื่อพระสารีบุตร มาถึง พระพุทธองค์ได้ตรัสถามปัญหาต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องอาหาร เวทนา รูป และผัสสะ ขณะที่พระสารีบุตรกำลังตอบปัญหาของพระพุทธองค์อยู่นั่นเอง สามเณรบัณฑิตก็ได้บรรลุอรหัตตผล พร้อมด้วยปฏิสัมภิทาทั้งหลาย พระองค์ ทรงทราบด้วยพระญาณแล้ว จึงทรงอนุญาตให้พระสารีบุตรนำอาหารไปให้ สามเณรได้ บ่ายวันนั้น ขณะที่พระภิกษุทั้งหลายกำลังสนทนากัน ด้วยเรื่องการ บรรลุอรหัตตผลของสามเณรบัณฑิต เมื่อพระบรมศาสดาเสด็จมา พระองค์ ได้ตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย ! ในเวลาผู้มีบุญบำเพ็ญสมณธรรม จันทเทพบุตรฉุด รั้งมณฑลดวงจันทร์ไว้ สุริยเทพบุตรฉุดรั้งมณฑลดวงอาทิตย์ไว้ ท้าวมหาราชทั้ง ๔ ได้ยืนอารักขาทั้ง ๔ ทิศ ท้าวสักกเทวราชยืนอารักขาที่ประตูห้องพัก แม้ เราตถาคตก็มิอาจนิ่งอยู่ได้ ยังต้องไปยืนอารักขา เพื่อบุตรของเรา ที่ซุ้มประตู ธรรมดาบัณฑิต เห็นคนไขน้ำเข้านา เห็นช่างศร ดัดลูกศรให้ตรง เห็น ช่างถากไม้แล้ว ย่อมถือเอาเหตุนั้นเป็นอารมณ์ มีปัญญารู้แจ้งแทงตลอด ในอรหัตตผลได้”