การเจริญเมตตาจิต : หน้า 66/71

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 66 การเจริญเมตตาจิต (วันพฤหัสบดีที่ ๑๔ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมกาย คือเวลาปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย ซึ่งมีอยู่ในตัวของทุกๆ คน เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว ในเส้นทางแห่งการสร้างบารมี นักสร้างบารมีจะต้องมีจิตประกอบ ด้วยความเมตตา ปรารถนาดีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ความเมตตาเป็นหนึ่ง ในบารมี ๑๐ ประการ ที่พระบรมโพธิสัตว์จะต้องบำเพ็ญให้บริบูรณ์ จึงจะ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ และกระแสแห่งความเมตตานี้จะเกิดขึ้น เมื่อใจเราหยุดนิ่ง มีความสุข ความบริสุทธิ์ภายในอย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งต้อง เริ่มด้วยการทำเจริญสมาธิภาวนาเท่านั้น (นำนั่งสมาธิ) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ใน เมตตาสูตร ว่า “ผู้ใดมีสติมั่นคง เจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้ สังโยชน์ของผู้นั้น ผู้เห็นธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอุปธิกิเลส ย่อมเบาบาง หากว่าเขาไม่มีจิตคิดประทุษร้ายสัตว์แม้สักตัวเดียว เจริญเมตตาอยู่ เพราะเจริญเมตตาจิตนั้น ย่อมเป็นมหา กุศล”