การสร้างกำลังใจและบุญเพื่อความสำเร็จ : หน้า 34/71

รวมพระธรรมเทศนา ด - พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 34 ปัญหาที่มีก็แก้ไขกันไป ให้คิดว่านี่ไม่ใช่อุปสรรคของชีวิต แต่เป็นขั้นตอนของ การทำงานที่เราจะต้องเจอ ก่อนที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จ ไม่นานเท่าไรทุกสิ่ง จะมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ให้เราใช้สติและ ปัญญาแก้ไขกันไป ชีวิตประจำวันของเราก็จะไม่น่าเบื่อหน่าย ธรรมดาคนป่วย ถ้าไม่ยอมทานข้าว ร่างกายที่ป่วย อยู่ก็ยิ่งทรุดโทรม ลง อาหารเป็นสิ่งจำเป็นต่อร่างกายฉันใด ในสภาวะที่เราต้องสร้างขวัญกำลัง ใจในการดำเนินชีวิต ก็ต้องรู้จักสร้างบุญ เพิ่มเติมบารมีให้ตนเองฉันนั้น เพราะบุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของทุกคน ไม่ว่า เราจะทำอะไรก็ตาม ต้องมีบุญจึงจะสำเร็จ หลวงพ่ออยากให้ทุกคนมีจิตใจที่เข้มแข็ง หนักแน่น ไม่หวั่นไหวไปตาม กระแสความหวาดผวา และอุปาทานของชาวโลก เพราะนั่นเป็นสิ่งปิดกั้นการ สร้างบารมี ที่จะนำชีวิตของเราไปสู่เป้าหมายอันสูงสุดได้ ตราบใดที่ชาวโลกยังเป็นผู้มีบุญน้อย ตราบนั้นจิตใจก็จะอ่อนล้าท้อถอย ไม่กล้าที่จะเอาชนะอุปสรรคที่มาขัดขวางเส้นทางแห่งการสร้างบารมีของตน ทำให้มองเห็นสิ่งต่างๆ กลายเป็นปัญหา เป็นข้ออ้าง และเงื่อนไขไปหมด เช่น มองว่าเศรษฐกิจไม่ดี ฐานะของเรายังไม่พร้อมบ้าง หรือรอให้ เศรษฐกิจดีเสียก่อน จึงจะสร้างความดี เสมือนคนที่อยู่ในห้องมืด รอให้เกิด แสงสว่างเอง ไม่ยอมหาทางที่จะพาตนออกไปสู่ความสว่าง ยอมให้สิ่งภาย นอกเป็นเครื่องถ่วงให้เนิ่นช้า ต่อการที่จะกระทำในสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตนเอง ในขณะที่วิสัยของบัณฑิต กลับมุ่งพาตนไปสู่แสงสว่าง สามารถปรับ เอาสิ่งภายนอกมาจุดประกาย ให้เกิดความสว่างไสวในดวงใจของตนได้ เพราะฉะนั้น หลวงพ่อคิดว่า “เศรษฐกิจกับจิตใจต้องไปด้วยกัน เศรษฐกิจจะดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับใจของเรา” เมื่อจิตใจดีและผู้คนมีบุญมาก เศรษฐกิจย่อมจะดีตามไปด้วย แม้