ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ด
- พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย)
68
สถานที่จำพรรษา ภิกษุเหล่านั้นจาริกไปในชนบท ได้ไปพำนักอยู่ใกล้ภูเขาแห่ง
หนึ่ง ซึ่งไม่ไกลจากหมู่บ้านมากนัก
ในวันรุ่งขึ้น ท่านได้ชวนกันเข้าไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน ชาวบ้านเห็น
พระมาโปรดเป็นจำนวนมาก ต่างเกิดความยินดีว่าเราได้เนื้อนาบุญแล้ว จึง
ช่วยกันจัดเตรียมข้าวปลาอาหารมาถวาย ด้วยจิตที่เคารพเลื่อมใส
เมื่อพระท่านฉันเสร็จ ญาติโยมก็ได้อ้อนวอน ขออาราธนาให้พระทั้ง
๕๐๐ รูป อยู่จำพรรษาใกล้หมู่บ้านนั้น ตลอด ๓ เดือน แล้วช่วยกันสร้างกุฏิ ๕๐๐
หลัง จัดแจงเครื่องอุปโภคบริโภคทุกอย่าง มีเตียงตั่ง น้ำฉัน น้ำใช้ ครบหมด
เพื่อจะได้อำนวยความสะดวกให้พระท่านได้บำเพ็ญสมณธรรมได้เต็มที่ โดยไม่
ต้องมีเครื่องกังวลใจ พระภิกษุทุกรูปได้แยกย้ายกันไปบำเพ็ญเพียรตามกุฏิของตน
ตั้งใจเจริญสมาธิภาวนากันอย่างเอาจริงเอาจัง
ในราวป่าที่ภิกษุเหล่านั้นจำพรรษาอยู่ มีรุกขเทวดา สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้
เทวดาเหล่านี้จะมีวิมานซ้อนอยู่ในต้นไม้ใหญ่ ในคืนแรก เหล่าเทวดาต่างคิดว่า
พระภิกษุเหล่า นี้คงอยู่ไม่กี่วัน แล้วจะจาริกไปที่อื่น จึงพากันลงจากต้นไม้มา
อยู่ข้างล่าง เพราะว่าไม่กล้าอยู่สูงกว่าผู้ทรงศีล
ผ่านไปหลายวัน พระภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูปยังไม่มีที ท่าว่าจะจาริกไปที่อื่น
เทวดาเหล่านั้นต่างได้รับความลำบาก จึงคิดหาวิธีขับไล่ให้พระภิกษุไปพำนักที่อื่น
ในเวลากลางคืน จึงได้เนรมิตกายมาหลอกหลอนพระภิกษุ ในขณะที่พระแต่
ละรูปเดินจงกรม บำเพ็ญภาวนากันอยู่ บางทีก็ให้เห็นผีหัวขาดบ้าง เห็นรูปยักษ์
ที่น่ากลัวยืนอยู่ข้างหน้า ทำท่าจะทำร้ายเอาบ้าง บางคืนท่านก็ได้ยินเสียงอมนุษย์
ร้องโหยหวน น่าสะพรึงกลัว บางทีก็ทำทีเหมือนจะตามมาเอาชีวิตของพระ
ท่าน แม้เวลาจำวัดก็ยังได้กลิ่นเหม็นเน่า เหมือนซากศพที่พองขึ้นอืด จนรู้สึก
สะอิดสะเอียน ลมในท้องปั่นป่วน
เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นติดต่อกันหลายวัน แต่ละรูปถูกรบกวนอย่างนี้
ทำให้ไม่ได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ร่างกายก็ซูบผอม เป็นไข้ ไม่สบาย เมื่อจิตใจ