ทางสู่สวรรค์ : หน้า 59/71

รวมพระธรรมเทศนา ๓ : พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 59 ทางสู่สวรรค์ (วันพุธที่ ๑๓ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๒) บัดนี้ ถึงเวลาธรรมกาย เราจะได้เจริญสมาธิภาวนา เพื่อกลั่นกาย วาจา ใจของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะเป็นภาชนะรองรับพระรัตนตรัย ซึ่ง เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกยิ่งกว่านี้ ไม่มีอีกแล้ว ชีวิตของเราเปรียบเหมือนภาชนะดิน มีความเปราะบางยิ่งนัก ไม่รู้ ว่าจะแตกสลายไปในวันใด เราถูกความแก่ ความเจ็บ และความตาย เผา ลนอยู่ตลอดเวลา สังขารร่างกายของเรา มีการเกิดดับ เกิดดับอยู่ทุกอนุวินาที แต่เนื่องจากมีความสืบต่อกันเร็วมาก เราจึงไม่ค่อยรู้ถึงการเกิดดับนั้น ทำให้ เกิดความประมาทในวัยและชีวิต ดังนั้น ผู้มีปัญญาควรเร่งรีบทำความเพียร แสวงหาคุณค่า และเป้าหมายที่แท้จริงของชีวิต ว่า (นำนั่งสมาธิ) พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสเล่าถึงเรื่องการสร้างบารมีของพระอินทร์ “ท้าวสักกเทวราช ถึงความเป็นผู้ประเสริฐกว่า เทพยดาทั้งหลาย เพราะความไม่ประมาท บัณฑิตทั้ง หลาย ย่อมไม่สรรเสริญความประมาท ไม่ว่าในกาลไหนๆ บัณฑิตทั้งหลายย่อมสรรเสริญ ความไม่ประมาท”