ข้อความต้นฉบับในหน้า
รวมพระธรรมเทศนา ๓
: พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย)
48
ต่อไป เราจะออกบวชในวันนี้แหละ”
เหล่าอำมาตย์ได้เคยสั่งสมบุญมาร่วมกับพระราชา จึงพากันทูลว่า
“พวกข้าพระองค์ก็จะขอบวชกับพระองค์ด้วย พระเจ้าข้า” ทั้งหมดได้มุ่งตรง
ไปยังสำนักของพระบรมศาสดาทันที
เดินทางมาถึง
ในระหว่างทาง พระมหากัปปินะและอำมาตย์พันคน
ฝั่งแม่น้ำอารวปัจฉา มีขนาดกว้าง ๔ กิโลเมตร ลึก 4 กิโลเมตร แม่น้ำเต็มฝั่ง
จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี
พระองค์ดำริว่า “ถ้าจะทรงตระเตรียมเรือแพจะเสียเวลามาก แต่
ความชรารุกรานอยู่ทุกวินาที นำเราทั้งหลายเข้าไปสู่ความตาย”
พระองค์จึงทรงตั้งสัตยาธิษฐานว่า “เราไม่มีความคลางแคลงสงสัย
ในพระรัตนตรัย และออกบวชอุทิศชีวิต เพื่อพระพุทธเจ้า ด้วยอานุภาพ
แห่งพุทธรัตนะ ขอแม่น้ำนี้จงเป็นเหมือนแผ่นดินเถิด”
ตรัสแล้วก็ทรงควบม้าวิ่งไปบนผิวน้ำพร้อมอำมาตย์พันคน ม้าเหล่านั้น
วิ่งไปบนผิวน้ำ ดุจวิ่งไปบนแผ่นดิน แม้เพียงปลายกับของม้าก็ไม่เปียกน้ำ
เมื่อเสด็จมาถึงแม่น้ำสายที่ ๒ ชื่อนีลวาหนา ซึ่งมีความกว้าง 6 กิโลเมตร
ลึก 4 กิโลเมตร พระองค์จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี พระองค์ดำริถึงการเสีย
เวลาในการแสวงหา จึงตั้งสัตยาธิษฐานว่า
“เราไม่มีความคลางแคลงสงสัยในพระรัตนตรัย ได้ออกบวชอุทิศ
ชีวิตเพื่อพระธรรม ด้วยอานุภาพของธรรมรัตนะ ขอแม่น้ำนี้จงเป็นเหมือน
แผ่นดินเถิด” แล้วก็ทรงควบม้าไปบนผิวน้ำได้อย่างอัศจรรย์
เมื่อเสด็จมาถึงแม่น้ำสายที่ ๓ ชื่อจันทภาคา กว้าง ๑๖ กิโลเมตร ลึก
๑๖ กิโลเมตร แม่น้ำนั้นเต็มเปี่ยม จะหาแพหรือเรือก็ไม่มี พระองค์ดำริเช่น
เดิม แล้วก็ตั้งสัตยาธิษฐาน “ระลึกถึงคุณของพระสงฆ์” แล้วได้เสด็จไปบนผิว
น้ำได้อย่างอัศจรรย์เช่นเดียวกัน