พระธรรมเทศนา: อานุภาพแห่งบุญ : หน้า 36/71

รวมพระธรรมเทศนา ด - พระราชภาวนาวิสุทธิ์ (ไชยบูลย์ ธ ม ม ชโย) 36 “ความอดอยากเช่นนี้ อย่าได้เกิดขึ้นแก่ข้าพเจ้าอีกเลย ไม่ว่าจะเกิด ไปภพใดชาติใด ขอให้ข้าพเจ้ามีอาหารเลี้ยงมนุษย์ ได้หมดทั้งชมพูทวีป เมื่อ ข้าพเจ้าทำความสะอาดกุ้งฉางแล้ว มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ขอให้ข้าวจงตกลง มาเต็มยุ้งฉางเถิด” นั้นเถิด” ครั้นสิ้นคำอธิษฐาน พระปัจเจกพุทธเจ้าได้ให้พรว่า “ขอจงเป็นอย่าง ในวันนั้นเอง ได้เกิดเหตุอัศจรรย์ขึ้น ข้าวจำนวนมากได้ตกลงมาเต็ม ยุ้งฉาง ทั้ง ๑,๒๕๐ หลังของเศรษฐี ภรรยาเศรษฐีจึงประกาศไปทั่วเมืองว่า “บัดนี้อาหารมากมาย ได้เกิดขึ้นแล้ว ใครต้องการจะบริโภคให้มารับได้ตาม ต้องการ” นับแต่วันนั้นเป็นต้นมา ความอดอยากก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีกเลย ชาวเมือง ทั้งหลายเหมือนได้ชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง เพราะอานุภาพบุญที่ท่านเศรษฐีได้ ทุ่มเทชีวิตเป็นเดิมพัน สร้างมหาทานบารมี ซึ่งเป็นสิ่งที่ทำได้ยากอย่างยิ่ง ครั้นละโลกแล้ว ได้ไปเสวยสุขอยู่ในโลกสวรรค์ เมื่อถึงคราวมาเกิดเป็นมนุษย์ ได้เป็นมหาเศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่ มีสมบัติ มากมาย ตักไม่พร่อง แม้จะเอาสมบัติออกไปใช้แล้ว ก็กลับมีเพิ่มขึ้นดังเดิม ด้วยอำนาจบุญนั้น ท่านมีแพะทองคำอยู่หลายตัว ในปากแพะจะมีกลุ่มด้าย ถ้าปรารถนา สมบัติอะไร เพียงแค่ดึงด้ายในปากแพะออกมาเท่านั้น สิ่งที่ปรารถนาก็จะ ปรากฏขึ้นทันที แพะทองคำเพียง ๑ ตัวมีอานุภาพสามารถเลี้ยงคนได้ทั้ง ชมพูทวีป ยุคสมัยนั้น คนทั้งชมพูทวีปต่างได้อาหารและแก้ว แหวน เงิน ทองตามที่ตนต้องการจากบ้านของท่านเศรษฐี นี่คือความอัศจรรย์ที่เกิดขึ้น ได้ด้วยอานุภาพแห่งบุญ ต่อมาท่านเมณฑกเศรษฐี ได้มีโอกาสฟังธรรมจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ในที่สุดได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน มีชีวิตอันไม่ตกต่ำ จะเกิดอีกไม่เกิน ๗