บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ : หน้า 7/65
บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ 2 อาขยาต และ กิตก์ : หน้า 7/65 ศึกษากฎและหลักการของบาลีไวยากรณ์จากบทเรียนที่ 2 เกี่ยวกับอาขยาตและกิตก์ พร้อมคำแปลและตัวอย่างที่เข้าใจง่าย
1 ครั้ง
สรุปเนื้อหา
ในบทที่ 2 ของบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค หน้านี้อธิบายเกี่ยวกับอาขยาตและกิตก์ โดยเน้นถึงการบอกอดีตกาลและคำแปลที่สำคัญ เช่น 'ดึง' และ 'แล้ว' พร้อมตัวอย่างที่ช่วยในการเข้าใจนี้รวมถึงการจัดรูปแบบประโยคต่างๆ สามารถศึกษารายละเอียดเกี่ยวกับความแตกต่างของคำในอดีตและการนำไปใช้ในภาษาได้ที่เว็บไซต์ dmc.tv
หัวข้อประเด็น
-บทนำเกี่ยวกับบาลีไวยากรณ์
-อาขยาตและกิตก์
-การบอกอดีตกาล
-การแปลและตัวอย่างคำ
-กฎการใช้คำในบริบทต่างๆ
ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 156
๓. บอกความรำพึง แปลว่า 'ดึง'
อุ. ยนนูนา - หิ ปพฺพชเชยุย ไฉนหนอ เรา พึงบวช.
๒
๓
๔. ปโรกฺขา
๒ အာ
บอกอดีตกาล ไม่มีกำหนด แปลว่า 'แล้ว'
อุ. เตนา - ห ภควา ด้วยเหตุนั้น พระผู้มีพระภาค ตรัสแล้ว
อย่างนี้
กล่าวแล้ว.
๒
๒
เตนา - ทุ โปราณา ด้วยเหตุนั้น อาจารย์มีในปางก่อน ท.
๒
က
0
ها
๕. นิยตฺตนี
บอกอดีตกาล ตั้งแต่วานนี้ แปลว่า แล้ว, ถ้ามี "อ" อยู่หน้า
แปลว่า 'ได้-แล้ว'
อุ. ขโณ โว มา อุปจฺจคา, ขณะ อย่า ได้เข้าไปล่วงแล้ว
๒ ๓
๔
ซึ่งท่าน ท. เอวํ อวจ์ [ข้า) ได้กล่าวแล้ว อย่างนี้
๒
๒
๒
๖. อชฺชตฺตนี
0
๔
บอกอดีตกาล ตั้งแต่วันนี้ แปลว่า 'แล้ว" ถ้ามี 'อ' อยู่หน้า
แปลว่า 'ได้ - แล้ว'
๑.
• อุปจฺจคา [อุป+อติ+อ+คม+อ+อา.]
หน้าหนังสือทั้งหมด
หนังสือที่เกี่ยวข้อง
Load More