บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ : หน้า 6/65

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 155 ๒. ปญฺจมี บอกความบังคับ, ความหวัง, และความอ้อนวอน, เป็นต้น. ๑) บอกความบังคับ แปลว่า 'จง' อุ. เอวํ วเทห์. [เจ้า] จงว่า อย่างนี้ ด ๒ ها ๒) บอกความหวัง แปลว่า 'เถิด' อุ. สพฺเพ สตฺตา อเวรา โหนตุ, สัตว์ ท. ทั้งปวง เป็น ด ๒ ๔ ๒ ด ๔ ผู้มีเวรหามิได้ เถิด. ๔ ๓) บอกความอ้อนวอน แปลว่า 'ขอ-จง' อุ. ปุพฺพาเชถ มิ ภนฺเต, ข้าแต่ท่านผู้เจริย ขอ [ท่าน ท.] ด ๒ จง ยังข้าพเจ้า ให้บวช. ๒ ๓. สตฺตมี ค 0 บอกความยอมตาม, ความกำหนด, และความรำพึง, เป็นต้น. ๑) บอกความยอมตาม แปลว่า 'ควร อุ. ภเชถ ปุริสุตฺตเม. [ชน] ควรคบ ซึ่งบุรุษสูงสุด ท. ๒ ๒) บอกความกำหนด แปลว่า 'พึง ๒ อุ. ปุญฺญญ-เจ ปุริโส กยิรา, ถ้าว่า บุรุษ พึงทำ ซึ่งบุญไซร้ ๒ ๓ ๔ ๒ ๔