ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 201
เป็น มุ ด้วยนิคคหิตสนธิ (๓๒), เป็นกัมมรูป กัมมสาธนะ,
คจฉนฺติ เอตฺถา - ติ คติ. (ชน ท.] ย่อมไป ในภูมินั่น,
เหตุนั้น [ภูมินั่น] ชื่อว่าเป็นที่ไป [แห่งชน ท.]. คม ธาตุ ในความ
ไป, ในความถึง, ลบที่สุดธาตุ
กาตุ เพื่อจะทำ กรุ ธาตุ คน เพื่อจะไป คม ธาตุ
ปัจจัยนี้ลงในปฐมาและจตุตถีวิภัตตินาม
8.
เจตยตี - ติ เจตนา, ธรรมชาติใด ย่อมคิด, เหตุนั้น
[ธรรมชาตินั้น] ชื่อว่าผู้คิด, จิต ธาตุ ในความ คิด, พฤทธิ์ อิ
เป็น เอ, เอา ยุ เป็น เอน, อิตถีลิงค์ ปฐมาวิภัตตินาม เป็น
อา (๕๒). เป็นกัตตุรูป กัตตุสาธนะ
กุชฺฌติ สีเลนา - ติ โกธโน. [ผู้ใด ย่อมโกรธ โดยปกติ,
เหตุนั้น (ผู้นั้น] ชื่อว่าผู้โกรธโดยปกติ, กุธ ธาตุ ในความ โกรธ,
พฤทธิ์ อุ เป็น โอ เป็นกัตตุรูป กัตตุสาธนะ, ลงในตัสสีละ
ภุญฺชิตพฺพงฺ - ติ โภชนํ. (สิ่งใด) อันเขาจึงกิน, เหตุนั้น
[สิ่งนั้น] ชื่อว่าอันเขาจึงกิน, ภุช ธาตุ ในความ กิน, เป็นกัมมรูป
กัมมสาธนะ.
คจฺฉิยเต - ติ คมน์. (อันเขา] ย่อมไป, เหตุนั้น ชื่อว่า
ความไป. คม ธาตุ ในความ ไป, เป็นภาวรูป ภาวสาธนะ