บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ 2 อาขยาต และ กิตก์ หน้า 8
หน้าที่ 8 / 65

สรุปเนื้อหา

บทนี้อธิบายเกี่ยวกับการใช้บาลีไวยากรณ์ในส่วนของ วจีวิภาค โดยเฉพาะในเรื่องของอนาคตกาล และวิธีการบอกอนาคตกาลในปัจจุบันและอดีต โดยมีตัวอย่างการใช้คำในบาลี เช่น 'จัก' ในการบอกอนาคตกาล นอกจากนี้ยังพูดถึงการแบ่งบทของวิภัติเป็นปรัสสบทและอัตตโนบท เพื่อให้เห็นความแตกต่างในการใช้ภาษาสำหรับผู้อื่นและตนเอง ยกตัวอย่างการใช้คำในประโยคที่บอกถึงอนาคตและอดีต

หัวข้อประเด็น

-บาลีไวยากรณ์
-วจีวิภาค
-อนาคตกาล
-ปรัสสบท
-อัตตโนบท

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 157 อุ. เถโร คามิ ปิณฺฑา ปาวิส, พระเถระ เข้าไปแล้ว ๒ ๔ ๔ สู่บ้าน เพื่อบิณฑะ, เอวรูป์ กมฺม อกาสึ. [ข้า] ได้ทำแล้ว ๒ ซึ่งกรรม มีอย่างนี้เป็นรูป ๒ o ด ๓. ภวิสฺสนฺติ บอกอนาคตกาลแห่งปัจจุบัน แปลว่า 'จัก' อุ, ธมฺม สุนิสสาม, ข้า ท. จักฟัง ซึ่งธรรม ๒ ๒ ๘. กาลาติปตฺติ บอกอนาคตกาลแห่งอดีต แปลว่า 'จัก - แล้ว ถ้ามี 'อ' อยู่หน้า แปลว่า 'จักได้ - แล้ว' อุ. โส เจ ยาน ลภิสสา อคจฺฉิสสา ถ้าว่าเขา จักได้แล้ว ๑ ๒ ๓ ๔ ๕ o ๔ ซึ่งยานไซร้ [เขา] จักได้ไปแล้ว ๕ บท (๑๑๑) วิภัตตินั้น แบ่งเป็น ๒ บท คือ ปรัสสบท บทเพื่อ ผู้อื่น ๑ อัตตโนบท บทเพื่อตน ๑. ปรัสสบทเป็นเครื่องหมายให้รู้
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More