บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค: อาขยาต และ กิตก์ บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ 2 อาขยาต และ กิตก์ หน้า 37
หน้าที่ 37 / 65

สรุปเนื้อหา

บทที่ ๒ ของบาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค เน้นการศึกษาเกี่ยวกับอาขยาตและกิตก์ ประกอบไปด้วยการกล่าวถึงหลักการที่สำคัญ เช่น การไม่ยึดติดในสุข การมีความรู้ที่ทำให้พ้นทุกข์ และการไม่เป็นผู้มีความเดือดร้อนในภายหลัง สอนให้มีความเข้าใจในภาษาบาลีและฝึกฝนการใช้ในบริบทที่ถูกต้อง สาระในบทนี้มีความสำคัญต่อการเข้าใจและวิเคราะห์ภาษาบาลีในการศึกษา.

หัวข้อประเด็น

-อาขยาต
-กิตก์
-บาลีไวยากรณ์
-ความหมายของคำ
-การใช้กรณีต่างๆในภาษาบาลี

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 186 ๒๓. ชีวนฺโต น สุข สภ. [ข้า] เป็นอยู่ ไม่พึงได้ ซึ่งสุข. ๒๘. สจา - ห์ เอวํ อชานิสส์, ติ นา - ภวิสฺส. ถ้าว่า [ข้า] จักได้รู้แล้ว อย่างนี้ไซร้, สิ่งนั้น จักไม่ได้มีแล้ว ๒๙. ยนนูนา - หำ ทุกฺขา มุญเจยฺย์, ไฉนหนอ [ข้า) จึงพ้นได้ จากทุกข์. ๓๐. มา ปจฺฉา วิปปฏิสาริโน อนุวตฺถ. [เจ้า ท.] อย่าได้เป็นผู้ มีความเดือดร้อน มีแล้ว ในภายหลัง จบอาขยาตแต่เท่านี้.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More