บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ : หน้า 36/65

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 185 ๑๓. มา เอว - มกาสิ. (เจ้า] อย่าได้ทำแล้ว อย่างนั้น ๑๔. ตสฺโส - วาท กโรหิ, [เจ้า จงทำ ซึ่งโอวาท ของท่าน ๑๕. กห์ อิเม คมิสฺสนฺติ ? [ชน ท.] เหล่านี้ จักไป ในที่ไหน ? ๑๖. ราชนิเวสน์ คมิยเต. พระราชวัง (อันเขา ท.] ไป ๑๗. จิริ อิธ วสุมหา. [ข้า ท.] อยู่แล้ว ในที่นี้ นาน ๑๘. พาล น เสเวยย. [เขา] ไม่พึงเสพ ซึ่งชนพาล ๑๕. ปณฺฑิต-เมว ภชต. [เขา] จงคบ ซึ่งบัณฑิตอย่างเดียว ๒๐. ย์ ธีโร กาเรยย, ติ กรส, ผู้มีปัญญา ให้เจ้าทำ ซึ่งกรรม ใด, [เจ้า) จงทำ ซึ่งกรรมนั้น ๒๑. ขโณ โว มา อุปจฺจคา, ขณะ อย่าได้เข้าไปล่วงแล้ว ซึ่งเจ้า ท. ๒๒. ขณาตีตา หิ โสจนฺติ, เพราะว่า [ชน ท.] มีขณะเป็นไป ล่วงแล้ว ย่อมโศก. ๒๓. เตนา - ห โปราโณ. ด้วยเหตุนั้น อาจารย์ มีแล้วในก่อน กล่าว แล้ว. ๒๔. เตนา - หู โปราณา, ด้วยเหตุนั้น อาจารย์ ท. มีแล้วในก่อน กล่าวแล้ว. ๒๕. พหู ชนา อิธ สนฺนิปติสุ. ชน ท. มาก ประชุมกันแล้ว ในที่นี้. ๒๖. กินนุ ภีโต ว ติฏฐสิ ? ทำไมหนอ [เจ้า] เป็นผู้กลัวเทียว ยืนอยู่?