บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒: หมวดตนและจุรุ ธาตุ บาลีไวยกรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ 2 อาขยาต และ กิตก์ หน้า 15
หน้าที่ 15 / 65

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้เสนอการศึกษาธาตุในภาษาบาลี โดยเฉพาะหมวดตนและจุรุ ซึ่งประกอบด้วยตัวอย่างการใช้ที่แสดงถึงความหมายและการใช้ในประโยคต่างๆ อธิบายการแผ่ไป ทำ อาจ ตื่น ลัก ปรึกษา เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจถึงโครงสร้างและการสร้างคำในภาษาบาลี เข้าใจการเปลี่ยนแปลงไปตามรูปของจากธาตุต่างๆ ที่นำเสนออย่างชัดเจน.

หัวข้อประเด็น

-หมวดตน
-หมวดจุรุ
-การใช้ธาตุบาลี
-ความหมายของธาตุ
-ตัวอย่างการประยุกต์ใช้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ตน กร * ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 164 ๓. หมวด ตน ธาตุ เป็นไปในความ แผ่ไป (ตนุ + โอ + ติ] สำเร็จรูปเป็น ตโนติ ย่อมแผ่ไป. เป็นไปในความ ทำ [กรฺ + โอ + ติ] สำเร็จรูปเป็น กโรติ ย่อมทํา. สกุกุ เป็นไปในความ อาจ [สกุกุ + โอ + ติ] สำเร็จรูปเป็น สกุโกติ ย่อมอาจ. * ชาครุ เป็นไปในความ ตื่น ชาคร + โอ + ติ] สำเร็จรูปเป็น ชาคโรหิ ย่อมตื่น. จุร ตกกุ ลกฺข 4. หมวด จุรุ ธาตุ เป็นไปในความ ลัก [จุรุ + เณ ณย + ติ] สำเร็จรูปเป็น โจเรติ, โจรยติ ย่อมลัก เป็นไปในความ ตรึก โตกุก + เณ ณย + ติ] สำเร็จรูป เป็น ตกเกติ, ตกกยติ ย่อมตรึก เป็นไปในความ กำหนด [ลกฺขุ + เณ ณย + ติ] สำเร็จรูป เป็น ลูกเขต, ลกฺขยติ ย่อมกำหนด * มนฺตุ เป็นไปในความ ปรึกษา [มนุต + เณ ณย + ติ] สำเร็จรูป เป็น มนฺเตติ, มนฺตยติ ย่อมปรึกษา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More