บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 193 : หน้า 44/65

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 193 ถาเป็นนปุ๊สกลิงค์ เป็น ธมฺมวาห์ วิเคราะห์ก่อนเป็นกัตตุรูป กัตตุ สาธนะ ลงในอรรถแห่ง ตัสสีละ, วิเคราะห์หลัง เป็นสมาสรูป ตัสสีลสาธนะ, สมาสรุป ตัสสีลสาธนะนี้ เห็นอย่างไร ๆ อยู่ จึงมีได้ จัดเข้าในสาธนะ. ปาป์ กโรติ สีเลนา-ติ ปาปการี (ผู้ใด ย่อมทำ ซึ่งบาป โดยปกติ, เหตุนั้น ผู้นั้น ชื่อว่าผู้ทำซึ่งบาปโดยปกติ, ปาป เป็น บทหน้า กรุ ธาตุ ในความ ทำ ธมฺม จรติ สีเลนา - ติ ธมฺมจารี (ผู้ใด ย่อมประพฤติซึ่ง ธรรม โดยปกติ, เหตุนั้น ผู้นั้น ชื่อว่าผู้ประพฤติซึ่งธรรมโดยปกติ ธมฺม เป็นบทหน้า จรฺ ธาตุ ในความประพฤติ, ในความเที่ยว เทตี - ติ ทายโก, [ผู้ใด ย่อมให้, เหตุนั้น (ผู้นั้น] ชื่อว่า ผู้ให้, ทา ธาตุ ในความให้, ยุ ปัจจัยหลังธาตุ มี อา เป็นที่สุด ณฺวุ. เป็น อก, เป็นกัตตุรูป กัตตุสาธนะ, ถ้าอิตถีลิงค์เป็น ทายิกา เนตี - ติ นายโก [ผู้ใด) ย่อมนำไป, เหตุนั้น ผู้นั้น ชื่อว่า ผู้นำไป นี ธาตุ ในความ นำไป พฤทธิ์ อี เป็น เอ แล้วเอา เป็น อาย ด้วยอำนาจปัจจัยที่เนื่องด้วย ณ เหมือนกล่าวแล้วใน โคตตตัทธิต (๑๐๓) อนุสาสตี - ติ อนุสาสโก. ผู้ใด ย่อมตามสอน, เหตุนั้น [ผู้นั้น] ชื่อว่าผู้ตามสอน, อนุ เป็นบทหน้า สาสุ ธาตุ ในความ สอน.