ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 196
ณย
กาตพุพน-ติ การิย์. [กรรมใดๆ อันเขาจึงทำ, เหตุนั้น
[กรรมนั้น] ชื่อว่าอันเขาพึงทำ, กรุ ธาตุ ในความ ทำ, พฤทธิ์ อ
เป็น อา อิ อาคม, ลบ ณุ เสีย, เป็นกัมมรูป กัมมสาธนะ
เนตพฺพน-ติ เนยฺย์. [สิ่งใด) อันเขาจึงนำไป, เหตุนั้น
[สิ่งนั้น] ชื่อว่าอันเขาจึงนำไป. นี้ ธาตุ ในความ นำไป พฤทธิ์ อี
เป็น เอ, ลบ ณุ ซ้อน ยุ
วตฺตพฺพน - ติ วชช. [คำใดๆ อันเขาจึงกล่าว, เหตุนั้น
[คำนั้น] ชื่อว่าเขาพึงกล่าว, วท ธาตุ ในความ กล่าว, ลบ ณ
แล้วเอา ทุ ที่สุดธาตุ กับ ย ที่สุดปัจจัย เป็น ชุช.
ทมิตพฺโพ - ติ ทมฺโม. [ผู้ใด] อันเขาพึงทรมานได้ เหตุนั้น
[ผู้นั้น] ชื่อว่าอันเขาพึงทรมานได้, ทม ธาตุ ในความ ฝึก, ลบ ณ
แล้วเอา ทุ ที่สุดธาตุ กับ ย ที่สุดปัจจัย เป็น ชุช.
ทมิตพฺโพ - ติ ทมฺโม. [ผู้ใด อันเขาพึงทรมานได้ เหตุนั้น
[ผู้นั้น] ชื่อว่าอันเขาพึงทรมานได้, ทม ธาตุ ในความ ฝึก, ลบ ณ
แล้วเอา มุ ที่สุดธาตุ กับ ย เป็น มุม.
ยุญชิตพฺพน - ติ โยคุคิ. [สิ่งใด] อันเขาพึงประกอบ, เหตุนั้น
[สิ่งนั้น] ชื่อว่าอันเขาพึงประกอบ, ยุช ธาตุ ในความ ประกอบ
ลบ ณุ แล้วเอา ชุ ที่สุดธาตุ กับ ย เป็น คค.
ครหิตพฺพน - ติ คารยุห์, [กรรมใดๆ อันเขาจึงติเตียน,
เหตุนั้น [กรรมนั้น] ชื่อว่าอันเขาจึงติเตียน, ครหุ ธาตุ
อ
ในความ
ติเตียน, พฤทธิ์ อ เป็น อา. ลบ ณุ แล้ว แปร ไว้เบื้องหลัง,
ไว้เบื้องหน้า