บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ : หน้า 31/65

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาค ภาคที่ ๒ อาขยาต และ กิตก์ - หน้าที่ 180 ๓. สตฺตมี ๖. อชฺชตฺตนี ป. ปาจาเปยย, ปาจาเปยุยุ. อปาจาเปสิ. อปาจาเปฎิ. ปาจาเปถ. ม. ปาจาเปยยาสิ. ปาจาเปยยถ อปาจาปยิตฺถ. [ณาปย] ปาจาเปยย. ๓. ภวิสฺสนฺติ [ณาปย] ๘. กาลาติปตฺติ อุ. ปาจาเปยยาม, ปาจาเปยยาม อปาจาเปส. อปาจาปยิมหา. (นิยตฺตนี้ ไม่ได้ใช้ ไม่ต้องแจก) ป. ปาจาเปสสติ, ปาจาเปสสนฺติ, อปาจาปริสฺส. อปาจาปอิสสส. ม. ปาจาเปสสิ, ปาจาเปสสถ. อปาจาปอิสเส. อุ. ปาจาเปสฺสามิ. ปาจาเปสสาม. อปาจาปอิสส (๑๒๖) แม้ถึงหมวดธาตุอื่นก็พึ่งเทียบโดยนัยนี้ อปาจาปริสฺสถ. อปาจาปริสฺสามหา. จะแจกแต่วัตตมานา ประถมบุรุษ ลง เณ และ ณาเป ปัจจัย เป็นตัวอย่างเท่านั้น. เอก. พหุ. รุนเธติ, รุนฺธนเปติ. รุนเธนฺติ, รุนธาเป็นติ สพฺเพติ, สิพฺพาเปติ. สิพเพนติ, สพฺพาเป็นติ