การปฏิบัติธรรมและความหมายของการทำความเพียร : หน้า 19/59

จากนั้นให้กำหนดเครื่องหมาย เป็นดวงเดียวในรัศมี ประดุจเพชร ลูกที่เจียระไนแล้ว ไม่มีขัดขวนคล้ายขนแมว โต้ตอบกับแก้วของเรา ใสเหมือนเพชร หรือจะใสเหมือนน้ำแข็ง ใสเหมือนกระจกที่ส่องแสงหน้ากา กำหนดดีคือความนิ่มอย่างเบาๆ สบายๆ ค่ำยันนักถึงหยุดน้ำที่สลิงบนใบวัว או น้ำค้างที่ปลายยอดหญิงา นักอย่างนั้นนะ นักอย่างสบายๆ ตรงนี้สำคัญนะ บางคนไม่เข้าใจตรงนี้ ไปเค้นภาพ จะให้ภาพองค์แก้วทะลักออกมาจากกลางท้อง อย่างนั้นไม่ใช่นะ ให้ถึงเครื่องหมายที่ใสบริสุทธิ์อย่างสบายๆ ถ้าใจฟูงูปลิดเรื่องอื่น ก็ให้นึกถึงบริกรมากกว่า สัมมาอระหง ๆ ๆ ภาวนาไปแค่ไหน ภาวนาไปจนกว่าเราไม่อยากจะภาวนา อยากจะทำให้หนึ่งเดียว หรือดูดวงใสๆ รู้สึกมันสบายๆ ถ้าเกิดความรู้สึกอย่างนี้แล้วให้หยุดภาวนาไปเลย และจริงๆ แล้วคำว่านั่นจะหยุดไปเอง ถ้าเราเพลินต่อการนึกถึงเครื่องหมายที่ใสสะอาด บริสุทธิ์ ประดุจเพชรลูกที่เจีระไนแล้วนั้น นักให้ใสเหมือนกับเพชรกที่ใสกลางแดด มันจะมีประกาย มีแสงสะท้อนออกมา ใส บริสุทธิ์ทีเดียว นึกอย่างนี้นะ นึกให้สบาย นักแล้วต้องสบาย ให้ผ่อนคลายทั้งกล้ามเนื้อ ทั้งจิตใจ ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ไม่ช้าเราจะสมหวัง ขอเพียงมีความเพียรและทำให้กิริยีเท่านั้น มีพุทธพจน์บทหนึ่ง ใน วิกิตกสูตร กล่าวไว้ว่า "ความเพียร ควรทำในวันนี้ ใครเลยจะรู้ว่า ความตายฉับพลันในวันพรุ่งนี้ เพราะการผิดเพี้ยนกับพุทธวจนารุธผู้อย่าเพลินย่อนมี" มนุษย์ในโลกไฉนบัดนี้ น้อยคนที่คิดถึงความตาย คนส่วนมากจะคิดถึงแต่เรื่องการทำมาหากิน คิดเพียงแต่ว่านี่ วันพรุ่งนี้หรือวันข้างหน้า เราจะเลงหาทรัพย์มาเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงครอบครัว เพราะคิดอยู่แต่เรื่องนี้ จึงประมาทในชีวิต ละเลยต่อการสร้างบุญบารมี อันเป็นงานที่แท้จริง เป็นงานหลักของชีวิต การแสวงหาทรัพย์ภายนอกนั้นเป็นงานรอง เพียงให้ร่งชีวิตอยู่ได้เท่านั้น