กาลเวลากับการเปลี่ยนแปลง : หน้า 48/59

กาลเวลากับการเปลี่ยนแปลง บัดนี้ถึงเวลาปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าสู่วิถีมาร ขอความเจริญรุ่งเรืองในธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จงบังเกิดมีแก่ท่านสารสุขทั้งหลาย วันคืนล่วงไปๆ สรรพสิ่งและสรรพสัตว์ทั้งหลาย ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ใบหญ้า รถาร้านช่อง คนนิ่ง สัตว์ สิ่งของทั้งหลายเหล่านี้ ล้วนมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ เหมือนต้นไม้แต่เดิมเราเคยเห็นมันเป็นต้นเล็กๆ ไม่มาก็เจริญเติบโต แรงกังกันสาขา แตใบ ผลิดอก ออกผล ให้ความสดชื่นแก่ทุกชีวิต แต่ไม่นานดอกไม้ที่ดูสวยงามนั่น ก็เริ่มแห่งรุ่งโรย ไปตามกาลเวลา ชีวิตของเราก็เช่นเดียวนั้น มีการเปลี่ยนแปลงเป็น ธรรมดา เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อม แล้วนำไปสู่ความตาย เราจงไม่ควรประมาณการดำเนินชีวิต ควรมองให้เห็นโทษของความเสื่อม จะได้คลายความยึดมั่นนั้น ถือมั่นในสรรพสิ่งทั้งปวง เราเกิดมาในโลกนี้ ก็เพียงแค่ค่อยสิ่งต่างๆ ที่มีอยู่ในโลก เพื่อใช้สร้างบารมีเท่านั้น อย่าไปคิดว่ามันเป็นจริงเป็นจังอะไร เมื่อปล่อยวางจากสิ่งที่ไม่เป็นจริงแล้ว ใจของเราจะได้มุ่งแสงหาสิ่งที่เป็นจริงของชีวิต ที่เรียกว่าสุดสง่าต่อหนทางพระนิพพาน ชีวิตเราจะได้เข้าถึงความสุขที่แท้จริง ต่อจากนี้ไป ขอเรียนเชิญท่านสารสุขทั้งหลาย ตั้งใจเจริญสมาธิ ภาวนากัน ปรับทัศนคติของเราให้สงบ ให้สงัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย วางไว้บนหน้าผากซ้ายๆ หลังดาลของเราเบาๆ กล้ายกับเรานอนหลัง อย่าไปบีบหัวตา อย่ากดลูกตา หลับตาพอสบายๆ แล้วก็ยุบเนื้อยุบตัวของเราให้ดี อย่าให้ส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายเกร็ง หรือเครียด ทำตัวของเราให้สบายๆ ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แจ่มชื่น