การนินทาและสรรเสริญในสังคม : หน้า 27/59

ข้อความที่ได้จาก OCR คือ: "อดุลเอ้ย การนินทา และสรรเสริญเป็นของเก่า มีมานานแล้ว ชนทั้งหลายย่อมติเตียนทั้งคนหนึ่ง ทั้งคนพูดมากและพูดน้อย คนที่คณินทาหรือฤๅสรรเสริญเพียงอย่างเดียวในโลกนี้ ไม่มีเลย แม้แต่พระราชาผู้เป็นใหญ่ ปกครองไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ด้วยทศพิ-ราชธรรม ก็ยังมีทั้งคนินทาและสรรเสริญ พระจันทรและพระอาทิตย์ แม้ส่องสว่าง ให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายบนพื้นโลก บางครั้งกุกัลเสริญ บางครั้งกุถินทา แม่เรตาดคตเอง ผู้กำลังังแสดงธรรมแก่บริวาร ๔ ในท่ามกลางมณฑลสมาคม บางพวกก็สรรเสริญ บางพวกก็คนินทา ดังนั้นการนินทา หรือสรรเสริญของคนพาลจะเอามาเป็นประมาณไม่ได้ แต่การเตือนและสรรเสริญของบัณฑิต จึงเป็นการคติเตียนและสรรเสริญที่แท้จริง บุคคลใด มีความประพฤติดี มีศีล และปัญญา ใคร่เล่าจะติเตียนผู้นั้นได้ แม้เทวาและพรหมหัวหนึ่งจักรัว ก็สรรเสริญคุณธรรมของบุคคลนั้น"