ข้อความต้นฉบับในหน้า
54 สละกุกสิ่งเพื่อรักษาธรรม
บายดี ถึงเวลาปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงธรรมภาย ให้กาย วาจา ใจ
ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ เหมาะสมที่จะรองรับพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ
พระธรรม พระสงฆ์ ซึ่งเป็นที่พึ่งที่จะลึกถึงที่สุดของพวกเราทั้งหลาย
เวลาแห่งการปฏิบัติธรรม เป็นเวลาที่มีคุณค่าอย่างยิ่งต่อตัวของเรา
และต่อโลก การสร้างสันติสุขให้เกิดขึ้นแกโลกนั้น ไม่ใช่เรื่องเพื่อฝัน เป็นสิ่งที่
เป็นไปได้ เพราะธรรมภายในของมนุษย์ทุกคนในโลก ไม่ว่าจะเป็น
ชาติไหน ศาสนาไหน หรือเผ่าพันธุ์ใดก็ตาม ทั้งชื่อว่าเป็นมนุษย์ ทุกคนสามารถ
เข้าถึงธรรมภายในได้ทั้งนั้น ด้วยการฝึกใจให้หยุดนิ่ง ณ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗
เมื่อเข้าสู่ธรรมภายในแล้ว ความสุข ความบริสุทธิ์ ความเบิกบานที่เกิด
จากการเข้าถึงธรรมภายใน จะเผยแพร่ออกไปกลั่นเป็นบรรยากาศ และทุกสิ่งทุก
อย่างรอบตัว ให้สะอาดบริสุทธิ์ขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งแผ่คลุมไปทั่วโลก แล้ว
ในไม่ช้าโลกก็จะเข้าสู่สันติสุขอันไร้บูลย์
ดังนั้น ขอเชิญชวนทุกท่าน ตั้งใจเจริญภาวนาในเวลารำภาย เพื่อ
เข้าถึงความสุข และช่วยกันเผยแพร่ขยายสันติสุขไปยังชาวโลกกันนะจ๊ะ
เรากลับตาของเราเถอะๆ พอสบายๆ คลายกาย เรานอนหลับ อย่าไป
บีบหัวตา อย่าดูลูกเนียนตา หลับตาพอสบายๆ แล้วก็ยิ้มเนื้อยิ้มตัวของ
เราให้ดี ปรับร่างกายของเราให้สบาย อย่าให้มีส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกาย
เกร็งหรือเครียด ทำตัวของเราให้สบายๆ แล้วก็ทำใจของเราให้บิบบาน ให้
แช่มชื่น ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้ผ่องใส จะได้เหมาเหมาะสมที่จะเป็นภานะ
รองรับมหากัลดต่อไป
ความสงบเป็นหัวใจของการเข้าสู่ธรรม เราเจริญภาวนาด้วยวิธี
ไหนก็ตาม จะต้องอาศัยหลักของความสงบ ถ้าหากไม่ได้ปรับให้ร่างกายและ
จิตใจเบาสบายแล้ว ไม่ว่าเราจะปฏิบัติวิธีไหนก็จะไร้ผล จะเข้าสู่ความสงบ
เพราะฉะนั้น ความสงบนี้เป็นเบื้องต้นที่สำคัญ อย่าดูเบานะจ๊ะ ตอนนี้น่ะ
ระหว่างการรับกายและใจให้บาสาย สบายในระดับแห่งความพอดีของใจ