การเจริญบุญและการทำสมาธิ : หน้า 43/59

กันเป็นกากบาท จุดตัดเล็กเท่ากับปลายเข็ม เหนือจากจุดตัดนี้ขึ้นมา 2 นิ้ว มือ ตรงนี้เรียกว่าฐาน 7 เป็นตำแหน่งสำคัญที่สุดให้เอาใจแทบไปแทบมา คิดไปในเรื่องราวต่างๆ นำมาหยุดนิ่งอยู่ตรงนี้ หยุดนิ่งอย่างสบายๆ ให้กำหนดบริกรรมมนิทิชน์มาในใจ เพื่อเป็นที่ยึดที่เกาะของใจ เราจะนึกถึงพระสัมพุทธเจ้าเป็นการเจริญพุทธานุสติได้ ให้ถึงความบริสุทธิ์ คุณธรรมความดีงามของพระองค์ ด้วยจิตที่เลื่อมใส หรือเราจะนึกถึงพุทธปฏิมากร ซึ่งเป็นตัวแทนของพระองค์ เป็นพระพุทธรูปแก้ไขขนาดใหญ่เล็กแล้วแต่ใจเราชอบ นักอยู่ในกลางกายเรา หรือใครจะเล็งถึงพระธรรม คำสอนของพระองค์ จะนึกเอาดงแก้รัศมีดวงธรรม ซึ่งเป็นที่รวมคำสอนของพระพุทธองค์ได้ เป็นดวงแก้วกลมใส สีจ ขนาดใหญ่เล็ก ก็แล้วแต่ใจเรา นักน้อมไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ชอบอย่างไหนก็เอาอย่างนั้นนะ แล้วทำใจหยุดใจนิ่งให้ดี หยุด นิ่ง เงียบ สบายๆ พระสัมพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ใน ขุทฺทกนีวร ธรรมบท ว่า "ถ้าผูใดทำบุญ พังทำบุญนั้นน้อยๆ พังทำความพอใจในบุญนั้น เพราะว่าการสั่งสมบุญทำให้เกิดสุข" "บุญ" เป็นเครื่องชำระใจให้สะอาดบริสุทธิ์ เมื่อบุญเกิดขึ้นในใจ จะทำให้ใจใสสะอาดบริสุทธิ์ คุณภาพของใจจะดีขึ้น บริสุทธิ์ขึ้น ใส่จ่างขึ้น บุญมีลักษณะเป็นกระแสแห่งความบริสุทธิ์ ไหลมาอยู่ในกลางกายของเรา ตรงตำแหน่งศูนย์กลางกายฐานที่ 7 รวมเป็นดวงกลมใสเรียกว่า “ดวงบุญ” ซึ่งเป็นต้นเหตุให้เกิดความสุข และความสำเร็จในชีวิต ไม่ว่าจะเป็นชีวิตของมนุษย์ ชีวิตของเทพ ลาภพร อุปพรมน หรือพระอริยเจ้าก็ตาม การประสบความสำเร็จในทุกระดับของชีวิต เกิดขึ้นจากดวงบุญนี้ ถ้าดวงบุญโตใหญ่มาก เราก็บริสุทธิ์มาก ความสุขความสำเร็จในชีวิตก็จะมีมาก เพราะฉะนั้นบุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ ใครจะพูดเก่ง จะทำอะไรเก่งแค่ไหนก็ตาม ถ้าไม่มีบุญแล้วไม่สำเร็จ แต่ถ้ามีบุญแล้วทุกอย่างจะสำเร็จหมดเลย