การกลับบ้านของเทพบุตร : หน้า 40/59

40 ร้อยพระรรษรนนํกนาจา ลูกก็ยกว่่า "พ่อนิมนต์พระมา แล้วก็ห้ามพระสงวดมนต์เสียเอง พระท่านจึงกลับวัดหมดแล้ว" ธัมมิอุบายาสกลอว่า "พ่อไม่ได้พูดกับพระ แต่พ่อพูดกับเทวดา เขา เอาราชรถมาเชิญให้พอกลับมาน พ่อจึงบอกให้เขารอเดิม พอจะฟังธรรม" ลูกก็คว่่า "ราชรถนี้ไหนล่ะพ่อ พวกผมไม่เห็นเลย" พ่อจึงบอกว่า "งั้นลูกจงเอาดอกไม้ร้อยเป็นพวงมาลัย" แล้วถาม ลูกต่อว่า "ลูกคิดว่าสวรรค์ชั้นไหนนรีมนร้มล่ะ" ลูกก็บอกว่า "ชั้นดูสิซิพ่อ เพราะเป็นที่ประทับของพระโพธิสัตว์" ธัมมิอุบายาสกลจึงบอกว่า "ถ้าอย่างนั้น เจ้าจงอธิฐานจิตไปที่เทวดา ชั้นดูสิ แล้วโยนพวงมาลัยขึ้นไปบนอากาศ" บุตรของเขาได้โยนพวงมาลัยขึ้นไป พวงมาลัยก็ไปคล้องกับแอกของ ราชรถจากชั้นดูสิ บุตรของเขามองไม่เห็นรารถ แล้วมันอุษาไกล่เกี่ย จึงบอกว่า "ลูกเห็นพวงดอกไม้ที่ลอยอยู่ไหม" ลูกก็ยกว่่า "เห็นแต่พวงดอกไม้ ไม่เห็นรณา" ฝ่ายพ่อจึงกล่าวว่า "ตอนนี้พวงดอกไม้นัน้ ได้หย่อนอยู่ที่ราชรถซึ่งมา จากชั้นดูสิ แล้วพวกจะไปอยู่พูดสิ ต พวกเจ้าอย่าไดด้ดดไปเลย ถ้า พวกเจ้ามีความปรารถนาจะไปอยู่ร่วมกับพ่อ ก็จงมั่นทำบุญให้มากๆ อย่าง ที่พอได้ทำเอาไว้แล้วเถิด" ธัมมิอุบายาสกลจึงเสร็จแล้วก็ได้ทำภาละ คือถึง แก่กรรมลงในเวลานั้น ละจากอัตภาพมนุษย์ไปเป็นเทพบุตร มีภายพิพาทที่สวยงาม นั่งอยู่บนราชรถ ซึ่งจากชั้นดูสิ เหล่าเทวดาทั้งหลายกำลังเขาไปสู่วิมาน เป็นวิมานแก้ว มี ความอลังการสวยงามมากเต็มไปด้วยบริวาร เหล่าบริวารที่แวดล้อมต่างก็ ปลื้มปีติจิต ในนายของตนลิมมาสุรินอย่างผู้มัชชนะ เต็มเปี่ยมด้วยบุญ บารมี ต่างอนุโมทนาบุญกับเทพบุตรธัมมิอุบายจึงทำบุญไว้ดีแล้ว ชาวสวรรค์ทั้ง หลายเขาจะรอคอยการกลับมาของผู้มีบุญ เหมือนกำลัง รอคอยหมู่ญาติอันเป็นที่รักที่จากไปนานแสนนาน ให้กลับมาสู่บ้านของตน