ความสำคัญของการทำใจให้หยุดนิ่ง : หน้า 29/59

แต่เวลาใดเราหันหัวต่อเรื่องราว เหตุการณ์ หรือบุคคล ใจไม่หยุดนิ่ง ฟุ้งซ่าน ไม่เป็นตัวของตัวเอง เมื่อนั้นก็อาจว่าไม่ใช่เวลาที่เป็นมงคล เพราะฉะนั้นความเป็นจริงคนที่แท้จริง จะเกิดเมื่อใจหยุดนิ่ง ใสสะอาดบริสุทธิ์ นั่นแหละเป็นเวลาแห่งมงคลอันสูงสุด เมื่อใจหยุดนิ่ง จิตของเราก็บริสุทธิ์ เมื่อบริสุทธิ์ ก็ผ่องใส จิตเหงาผ่องใส ดั่งจิตดวงนี้แหละ เป็นความจริงของใจ จะเจริญของาม ตั้งมั่นอยู่ในคุณธรรม จิตมีความสุขบริสุทธิ์ผ่องใส ตอนใจหยุดลำสำคัญจะ จะนึกคิดปรารถนาสิ่งใด ย่อมสำเร็จหมด เพราะหยุดเป็นตัวสำเร็จ ถ้าปรารถนาอยากได้งั่งมติอาวุธสร้างบารมี สมดังโลมาเทมา ถ้าทำใจหยุด ใจโสภา การเงินไม่เดือดร้อน แต่ถ้าขุ่นมัวเมื่อไร เป็นต้องเดือดร้อน ทุกที เพราะเวลาใจขุ่นมัว เวลานั้นก็ไม่เป็นมงคลแล้ว เพราะฉะนั้น ถ้าใครปรารถนาอยากให้มั่งมี ธุรกิจการงานเจริญ รุ่งเรือง อย่าวิตกกังวล อย่านุ่นนวลจะ ทำใจใส เข้าไว้ ให้ใจผ่องใส อยู่เสมอๆ ศาสน์ใจอย่างนี้แหละ เดี๋ยวเงินทองก็ไหลมาเทมา จะสมบัติไม่ขาดสาย เศรษฐกิจจะดี การเงินจะคล่องตัว นี่คือศิลปะในการทำหน้าที่การงานบนหนทางแห่งความสำเร็จ เราต้องให้ใจผ่องใส ใจสบาย ทำใจใส ให้ได้ตลอดเวลา แล้วจะพบ แต่ความสุขความสมปรารถนา จะเป็นผู้ที่ไม่พ่ายแพ้ในที่ทั้งปวง มีแต่ชัยชนทุกเมื่อ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ที่นั่นก็เป็นสิริมงคล เพราะฉะนั้นให้หยุดใจของเราให้ดี ใจใส สะอาด บริสุทธิ์ ไร้กังวล กับเรื่องราวต่างๆ ใจจะได้ปลอดจากโลภธรรมทั้งหลาย มีความสุขอยู่ในโลกภายในที่แท้จริง