ข้อความต้นฉบับในหน้า
พระราชดำรัสฯ (หลวงพ่อธัมม์) 45
พอรุ่งขึ้นอีกวันฝนตกแต่เช้า พราหมณ์เห็นจิราของภิญโญเปียกฝน
เพราะว่านฤขณะนั้นมีขนาดเล็กเกินไป ฝนจึงสดเข้ามาได้ จึงคิดว่า "เรา
จะสร้างศาลาให้พระ ตรงนี้เสียเลย"
พอสร้างเสร็จแล้ว ถึงคราวฉลองศาลา จึงได้ไปนมัสการพระภิญโญสูงซึ่งมีพระพุทธเจ้าเป็นประมหามู แล้วได้เวียนสัญทาน เมื่อเสร็จภัตกิจแล้ว พระสมัภสัมพุทธเจ้ารองค์โณทานูญต่อพระมหันต์ ในความเป็นผู้ลลาดใน การทำความดี สังสมบุญทีละเล็กทีละน้อย เพิ่มขึ้นทุกๆ วันจนกลายเป็นบุญ ใหญ่ แล้วได้ตรัสว่า
"ธรรมดาบันฑิตทั้งหลาย ย่อมทำบุญบ่อยๆ แม้จะทำทีละเล็กทีละน้อย แต่ครารทำบ่อยๆ เพราะสามารถกำจัดมลทินของตนได้ เหมือน ช่างทองกำจัดสนิมทอง ฉะนั้น"
พอจบพระธรรมเทศนา พราหมณ์ได้บรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน มหาชนทั้งหลายที่มาฟังธรรม ก็ได้เข้าสิ่งพระธรรมภายใน มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง
ดังนั้น พวกเราไม่ควรประมาทในการทำบุญแม้เพียงเล็กน้อย ให้ หมันสั่งสมบุญบ่อยๆ นะจ๊ะ ทุกครั้งที่เราทำความดี ไม่ว่าจะเป็นการทำทาน รักษาศีล หรือเจริญภาวนา จะเกิดกระแสบุญขึ้นในกลางกาย ชำระใจของ เราให้บริสุทธิ์ เมื่อภายในสะอาดบริสุทธิ์ดีแล้ว ใจจะได้หยุดนั่งเข้าถึง ความบริสุทธิ์ภายใน บริสุทธิ์เป็นชั้นๆ เข้าไป
เมื่อบันจะเข้าถึงดวงธรรม มีลักษณะกลมเหมือนดวงแก้ว ใสบริสุทธิ์ เกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แล้วจะเข้าสิ่งดวงจิต ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณทัศนะแดน จะเข้าสิ่งภายใน ตั้งแต่กาย มนุษย์ละเอียดยิบ กายทิพย์ กายรูปพรหม กายอรูปพรหม และกายธรรมไปตามลำดับ
เพราะฉะนั้น ถ้าหากว่าใครอยากจะได้มหากุศล อยากจะเป็นผู้มี บุญมากๆ ใจต้องติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ตลอดเวลา บุญก็จะเกิด ขึ้นตลอดเวลา ถ้าหากว่าเรารักษาบุญจริงๆ ก็ไม่ควรมีข้อแม้ ข้ออ้าง และ