การวิเคราะห์คุณสมบัติของผู้ให้กำเนิดสายการปฏิบัติในพระพุทธศาสนา : หน้า 23/49

ธรรมอธาร วาสนาวิชาวิทยาทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวม 10) ปี 2563 3.2 เปรียบเทียบคุณสมบัติของผู้ให้กำเนิดสายการปฏิบัติ การปฏิบัติในแต่ละสายที่ปรากฏโดดเด่นขึ้นมา ส่วนอาศัย ครูบาอาจารย์ต้นสายที่มีความตั้งใจในการปฏิบัติ สายพุทธโฆ มีต้นกำเนิดการปฏิบัติที่เพราะหลายจากหลวงปู่มั่น ภูริทัตโ ติ ซึ่งได้รับบรรพชาอุปสมบทตั้งแต่เยาว์ ได้เลือกเส้นทางการ เป็นพระภิกษุในธรรมวิถีนิกาย ซึ่งมีความเคร่งครัดในด้านการปฏิบัติ อยู่ดูงค์ท่านมีเป้าหมายในการปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผลตามคำสอนของ พระพุทธเจ้า ท่านเป็นผู้ที่คิสิยกิถึงด้านคุณธรรม คุณเป็นอาจารย์สามารถ รู้ว่าจะจิต และดักใจลูกศิษย์ได้ อีกทั้งเป็นผู้ที่มีความสามารถในการสอน ได้ตรงจิตของศิษย์ สายพงหนอ-ยูบนหนอ มีพระโสภณมหาเถร คือ ที่รู้จักกันดีคือ มหาสิยดอ เป็นผู้บรรพชาตั้งแต่เยาว์วัย อีกทั้งยังได้รับการศึกษา ในภาคปริยัติเกตาดีและ ได้เข้ารับการปฏิบัติวิปัสสนาที่ถ่ายทอด มาจากครูบาอาจารย์โดยยืนยันว่าการปฏิบัติซึ่งไปสุกรบรรลุมรรคผล นิพพานนั้นอยู่จิง และเข้าสู่จริงในปัจจุบัน ท่านเป็นผู้ที่เผยแผนแนว การปฏิบัติ โดยการจัดบรรงมวิปัสสนากรรมฐานเป็นรูปแบบเกิดขึ้นใน ประเทศเมียนมา ควบคู่กับการเขียนตำราด้านการปฏิบัติออกมามีแผ่หลาย ทำให้การปฏิบัติตามแนววิปัสสนาเป็นที่แพร่หลาย สายอาบนาบปานสติ มีพระธรรมโกศาจารย์ หรือ หลวงพ่อพุทธทาส เป็นผู้มีความตั้งใจในการศึกษาและปฏิบัติตามคำสอนของพระ- สงฆ์มาสมุทรท่าน เป็นผู้มาชีวิตอยู่ปฏิบัติแบบ มักน้อย โดยยึดปฏิบา แนวปฏิบัติตามรอยพระอรหันต์ อีกทั้งยังเป็นผู้ที่ศึกษาพระไตรปิฏก และอธิบายขยายความธรรมะในฝ่ายโลกุตตระ ที่เป็นรวมอันเลิกซึ่ง ปรากฏเป็นการเทคสอน มีผลงานเป็นหนังสือ และบทเทคนิคธรรม