คุณสมบัติของผู้นำในการปฏิบัติธรรม : หน้า 27/49

ฎรรมฐาน วาสนาวิชาการทางพระพุทธศาสนา ปีที่ 6 ฉบับที่ 1 (ฉบับรวม 10) ปี 2563 จากประวัติของผู้นำกำเนิดสายการปฏิบัติทั้งหมดจะว่า มีคุณสมบัติอยู่ 4 ประการ คือ 1) ผู้นำให้กำเนิดท่านนั้น ล้วนมีประวัติ ในการเข้าสู่เส้นทางด้านการปฏิบัติ เริ่มตั้งแต่โจมวัย 2) ได้แสดงห แนวทางปฏิบัติ อันมาจากบุคคลที่เป็นครูบาอาจารย์ด้านการปฏิบัติ หรือจากพระไตรปิฎก 3) ได้ใช้เวลามุ่งเทอย่างจริงจังทั้งในแงของการ ปฏิบัติ หรือในแง่ของการศึกษาภาคปฏิบัติที่นำสู่การปฏิบัติ จนทำให้เกิด ผลการปฏิบัติประจำตัวเอง และเกิดความมั่นใจในการปฏิบัติว่าจะมี ผลจริง และ 4) มีจิตใฝ่มุ่งหวังทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น คือ เมื่อปฏิบ จน ได้ผลแล้ว ก็จะทำหน้าที่ในการเทคனைสอน อธิบาย และนำสิ่งที่ตนเอง ปฏิบัติได้มาถ่ายทอดแก่ผู้อื่น หรือได้มีการจัดตั้งสำนักงานปฏิบัติขึ้น ซึ่งครู บาอาจารย์ต้นสายทั้ง 5 นั้น ล้วนมีสมบัติข้อนี้ คุณสมบัติในการเป็น ผู่มุ่งหวังประโยชน์ให้กับผู้อื่นในระดับที่ทำให้สามารถเผยแผ่คำสอน ด้านการปฏิบัติ จนปลวกปลายเป็นครูบาอาจารย์ต้นสายปฏิบัติขั้นต้นๆ นอกจากนั้น ยังได้มีการกล่าวถึงคุณสมบัติพิเศษของพระอาจารย์ ต้นสาย คือ หลงปูมั่น และหลวงพ่อวัดปากน้ำ ที่มีความสามารถใน การสอนแบบรู้จักจิต อันเป็นที่ประจักของบรรดาศิษย์ จึงทำให้การ ปฏิบัตินั้นแพร่หลาย หรือหลวงพ่อมหาสีลาดอ และหลวงพ่อพุทธทาส มีคุณสมบัติเพิ่ม คือ การถ่ายทอดธรรมผ่านตัวอักษร ออกมาเป็น ตำรา ซึ่งมีเนื้อหาครบถ้วนโดยเฉพาะในด้านการปฏิบัติ ปรากฏ เผยแผ่ออกสู่สาธารณชนอีกด้วย ซึ่งลดคล้องกับคุณสมบัติของการเป็น กัลยาณมิตรผู้ให้กรรมฐานตามที่ปรากฏในคัมภีร์สุดิมรรต ที่ควรเป็น ภิกษุผู้วางจิต25 หากมิได้อาจารย์เช่นนั้นก็อาจวิดอาจารย์เป็นพฤฒ๖