การศึกษาการเปรียบเทียบรูปแบบการพัฒนาจิตในสังคมไทย การศึกษาเปรียบเทียบรูปแบบการพัฒนาจิตของกรรมฐาน 5 สายในสังคมไทย หน้า 36
หน้าที่ 36 / 49

สรุปเนื้อหา

การศึกษานี้สำรวจรูปแบบการพัฒนาจิตโดยเน้นการเปรียบเทียบสายการเจริญจิตภายในสังคมไทย โดยแบ่งออกเป็น 2 รูปแบบหลักคือ รูปแบบที่มีระบบขั้นตอนในการฝึก เช่น สายอานาปานสติ และสายพองหนอ-ยูหนอ กับรูปแบบที่ไม่มีระบบขั้นตอนที่เป็นอิสระตามบุคคล การปฏิบัติประกอบด้วยการประคองสติ โดยการทำกิจกรรมใน Everyday Life เช่น นั่ง นอน ยืน และเดิน สายพุทธโสเน้นการทำการปฏิบัติพร้อมกับการพัฒนาจิตในหลายวิธี เรียนรู้จากผู้มีประสบการณ์ในธรรมะ และใช้ความสะดวกของแต่ละบุคคลในการทำกิจกรรมผสมผสานกับการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขตามธรรมชาติ การศึกษาเป็นแหล่งข้อมูลที่สำคัญสำหรับการพัฒนาของสังคมไทยในด้านจิตใจและจิตวิญญาณ ผลการศึกษาในครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงวิธีการและข้อตกลงที่กระทบต่อการปฏิบัติธรรมในประเด็นต่างๆ โดยมีจุดมุ่งหมายในการส่งเสริมการปฏิบัติธรรมอย่างสติในการใช้ชีวิต ทุกกิจกรรมมีวัตถุประสงค์ในการบำเพ็ญตนเพื่อสังคมและผู้อื่น

หัวข้อประเด็น

-การพัฒนาจิต
-สายการเจริญจิต
-อานาปานสติ
-การเจริญสมาธิ
-การปฏิบัติธรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

การศึกษาการเปรียบเทียบรูปแบบการพัฒนาจิตของกรมสุขภาพจิต ตลาดในสังคมไทย A Comparative study on Patterns of Mind Development of Five Meditation Lineages in Thai Society โดยใช้เวลานี้ถึงบริการมินิตเป็นองค์ประกอบและบริการมากกว่าสมมอะ-ะห์ัง และกำหนดสติเดินไปที่ศูนย์กลางกาย จนกระทั่งใจหยุดในอิริยาบถต่างๆ ทั้งนั่ง นอน ยืน เดิน อุจจาระ ปัสสาวะ ให้วิธีการประคองสติให้หยุดอยู่กลางกายและเกิดกิจกรรมคือการเข้าถึงกาย 18 กาย โดยสรุปลักษณะรูปแบบการปฏิบัติ มี 2 ลักษณะ คือ 1) แบบที่มีรูปแบบและระบบขั้นตอนในการฝึก คือลายอานาปานสติ และสายพองหนอ-ยูหนอ 2) แบบที่มีรูปแบบแต่ไม่มีระบบขั้นตอนในการฝึก เป็นไปตามการฝึกของแต่ละบุคคล คือ สายพุทธโส สายบูปา สายสัมมาอะหัง 4. ข้อวัตและกิจกิจในการปฏิบัติ สายพุทธโส ใช้ดงลวดบเป็นหลักปฏิบัติการขัดเกลากส เป็นการปฏิบัติอย่างคร่ำครัด ควบคู่กับการฝึกปฏิบัติพัฒนาจิตด้วยวิธีมานจิตด้วยยุบายต่างๆ ใช้อจกวาที่เป็นการปฏิบัติแบบต่อเนื่องทำความเพียร โดยไม่ได้กำหนดเวลาปฏิบัตินอน แต่เป็นไปตามความสะดวกของแต่ละคน การสวดมนต์เช้าเย็นเป็นไปตามอิทธิพลของผู้ฝึกปฏิบัติ และมีการรวมการฟังธรรมจากหลวงปู่มั่นตามโอกาสสายอานาปานสติ ใช้การอยู่แบบต่ำและทำอย่างสูง คือ อยู่โดยลืมตัวด้วยปัจจัย 4 กินง่ายอยู่สบาย และใช้ชีวิตแบบใกล้ชิดธรรมชาติไม่เน้นวัตถุดิ และใช้เวลายุบกับการปฏิบัติธรรมเต็มที่ แต่ไม่ได้เคร่งครัดถึงขนาดไม่ให้สูงสิ่งกัน สำหรับพระภิษุให้เวลาในการศึกษาธรรมะและทำงานเพื่อบำเพ็ญประโยชน์ให้กับผู้อื่น มีการสวดมนต์ทำวัตรพร้อมกันในขณะใน การฝึกอบรมพระภิษุ ก็จะมีการฝึกปฏิบัติแบบเข้มถือ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More