การสร้างโรงครัวและโบสถ์เพื่อตอบสนองพระสงฆ์และญาติโยม DF 303 เครือข่ายองค์กรกัลยาณมิตร หน้า 95
หน้าที่ 95 / 128

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความจำเป็นในการสร้างโรงครัวเพื่อรองรับจำนวนพระและญาติโยมที่เพิ่มขึ้น รวมถึงการสร้างโบสถ์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้นเพื่อใช้ในการปฏิบัติธรรม นอกจากนี้ยังมีการบรรยายถึงแนวทางในการจัดระเบียบให้ผู้มีบุญได้มาปฏิบัติธรรมอย่างมีระเบียบ ตัวโบสถ์ถูกออกแบบให้ง่ายต่อการดูแล โดยผู้นำชุมชนให้ความสำคัญกับการสร้างบรรยากาศแห่งสันติภาพและการประพฤติดีในสังคมเพื่อนำไปสู่สันติสุขภายใน โดยเฉพาะการสร้างมหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อเป็นแหล่งรวมใจและแรงบันดาลใจของผู้มีบุญทั่วโลก ให้ได้มาแสวงหาความสุขและการปฏิบัติธรรมอย่างละมุนละม่อม

หัวข้อประเด็น

-การสร้างโรงครัว
-การพัฒนาโบสถ์
-การปฏิบัติธรรม
-การจัดระเบียบญาติโยม
-มหาธรรมกายเจดีย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ต้องสร้างโรงครัว เพราะพระเยอะขึ้น ญาติโยมเยอะขึ้น ทำอาหารเลี้ยงทั้งพระเณร ญาติโยมมาปฏิบัติ ธรรมกันไป ก็ต้องเลี้ยงกันไป สภาจากว่าจุได้มากแล้ว สร้างเพื่อไว้เลย เพื่อจะได้มีโอกาสปฏิบัติธรรม กลับมาที่การสร้างโบสถ์ในยุคแรก เราต้องไปยืมโบสถ์วัดกลาง (พระอาจารย์เล็ก ขณะนี้ท่าน เป็นเจ้าคณะอำเภอคลองหลวง) เพื่อลงปาติโมกข์ เพราะเรายังไม่มีโบสถ์ ไปยืมบ่อยๆ ภายหลังต้องสร้าง โบสถ์ของวัดพระธรรมกายเอง คือตั้งใจสร้างแบบง่าย ให้แข็งแรง จะไม่ต้องมาซ่อมกันอีก (ทำให้มีการ วิพากษ์วิจารณ์ว่าโบสถ์ที่วัดพระธรรมกายคล้ายโบสถ์คริสต์มาก : ผู้วิจัย) เมื่อมีที่นั่งจุได้ 10,000 คน ก็ชวนญาติโยมปฏิบัติธรรมมาอย่างต่อเนื่อง แต่เดิมญาติโยมมาวัดใส่ เสื้อสีๆ กันเราก็แนะนำให้ใส่ชุดขาว เพราะปู่ย่าตายายเขาใส่กันมา มันทำให้กายวาจา ใจ มีความรู้สึกสะอาด และสีๆใส่กันสวยงามมาเดี๋ยวมาประกวดประชันกันใจก็จะไม่รวม แรกๆ ก็โดนคนว่า ว่าอวดอุตริ เราก็ค่อยๆ สอนไป และก็ค่อยๆ แนะกันไปที่ละคน สองคน ก็ใส่สีขาวมากันเพิ่มขึ้น ดูแล้วเรียบร้อย จะมีคนอื่นพูดว่า ทำไมมาวัดนี้มันต้องยุ่งยาก ที่อื่นไม่เห็นกำหนดแบบนี้ ภายหลังคนนั่งเต็มศาลา ก็แต่งกายชุดขาวกัน นั่งเรียบร้อยไม่คุยกันเลย รองเท้าก็จัดเป็นระเบียบ คุณยายท่านเริ่มก่อน ท่านไปเอาบุญพิเศษไปจัดรองเท้าก่อน พระทนไม่ไหวก็ต้องลงไปจัดบ้าง โยมเห็นพระ จัดรองเท้าทนไม่ไหว โยมก็เลยต้องช่วยกันจัด การวางรองเท้าเลยเรียบร้อยหมด ตอนหลังเด็กๆ ก็มาตี ตารางกัน ทุกคนสามารถเรียงรองเท้าตัวเองได้เลย ที่นี้พอมีสภาหลังคาจากจุคนได้ 10,000 คน แต่มีคนมาถึง 30,000 คน ที่มาเพิ่มต้องไปนั่งกลาง แดดกลางฝน เวลาฝนตกลงมาก็ต้องไปนั่งงอก่องอชิงกัน เห็นแล้วก็ทนไม่ได้อีก หลังสุดท้ายสร้างให้มันใหญ่เลย ขนาดใหญ่กว่าสนามหลวง 2 เท่า เพราะมีชั้นบน และชั้นล่าง สร้างทีเดียวได้ 100,000 คน ใช้เนื้อที่ 100 ไร่เศษ ซึ่งมีประโยชน์มากในปัจจุบัน ต่อมาคิดว่าโลกยังขาดแคลนแบบอย่างที่ดี สันติภาพของโลกจะต้องเกิดจากสันติสุขภายใน จะต้องมีภาพที่ทำให้โลกเกิดแรงบันดาลใจอยากจะปฏิบัติธรรม อยากจะประพฤติพรหมจรรย์ จึงสร้าง มหาธรรมกายเจดีย์ขึ้น สร้างขึ้นมาเพื่อให้เป็นจุดรวมใจของผู้มีบุญ โดยกำหนดเนื้อที่รอบมหาธรรมกาย เจดีย์ไว้หนึ่งล้านตารางเมตร หนึ่งคนต่อหนึ่งตารางเมตร หมายความว่าจะต้องมีผู้มีบุญมาสักการบูชา มหาธรรมกายเจดีย์ หรือปฏิบัติธรรมร่วมกันหนึ่งล้าน ภาพคนหนึ่งล้านคนที่มีระเบียบและประพฤติธรรม สงบเสงี่ยม นี่แหละจะสร้างแรงบันดาลใจให้ชาวโลกทั้งหลาย เกิดความรู้สึกว่าเขามาทำอะไร ทำไมมี ระเบียบเรียบร้อย และจะได้เป็นหัวข้อสนทนาว่าที่มานั่งกันนี่เขามาแสวงหาพระรัตนตรัยในตัว ที่พึ่งในตัว ถ้าเข้าถึงแล้วจะมีความสุข ปลอดภัย อบอุ่น และได้รู้เรื่องราวความจริงของชีวิต ก็จะเกิดแรงบันดาลใจ อยากประพฤติปฏิบัติธรรมตามไปด้วย จึงได้ชวนสร้างพระ สร้างคนละองค์ สององค์ มหาธรรมกายเจดีย์ มีส่วนของสังฆรัตนะ เพื่อที่จะได้กราบนิมนต์พระเถรานุเถระ พระสังฆาธิการ มาร่วมพิธีกัน จะได้ครบ พุทธบริษัทก็ทำกันมามาชะงักตอนเขาคิดว่าเราอยากจะเป็นใหญ่ อยากเด่น อยากดัง แต่ไม่ใช่เลย ขอพูด 86 DOU เครือข่ายองค์กร กัลยาณมิตร
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More