วิวัฒนาการของวัดพระธรรมกาย : หน้า 101/128

บทที่ 7 วิวัฒนาการของวัดพระธรรมกาย วัดพระธรรมกาย คือวัดกัลยาณมิตรวัดหนึ่ง ดังนั้น เพื่อพิจารณาให้เห็นการขยายตัวและการ เจริญเติบโตของวัดในด้านการเผยแผ่ธรรมปฏิบัติไปในวงกว้าง จึงนำเสนอพัฒนาการของวัด โดยศึกษา เป็นช่วงเวลา การพัฒนาของวัดพระธรรมกาย 3 ยุค เมื่อพิจารณาจากจำนวนผู้บริหารหลักในการดำเนินงานของวัด การขยายพื้นที่แต่ละช่วงเวลา และ การพัฒนาระบบการฝึกอบรมซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงในแต่ละปี จึงสามารถแบ่งการพัฒนาของวัดออกได้เป็น 3 ยุค ดังนี้ 1. ยุคบุกเบิก (ปี พ.ศ. 2513 2527) ระยะการพัฒนา 15 ปี 2. ยุคเริ่มขยายงาน (ปี พ.ศ. 2528-2535) ระยะการพัฒนา 7 ปี 3. ยุคเผยแผ่ (ปี พ.ศ. 2536- ปัจจุบัน) ระยะการพัฒนา 12 ปี 7.1 ยุคที่ 1 ยุคบุกเบิก (พ.ศ. 2513 – พ.ศ. 2527) วัดพระธรรมกาย สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2513 ตรงกับวันมาฆบูชา ในปี พ.ศ. 2518 ขณะที่เป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม อาคารหลักๆ ได้เสร็จสิ้นแล้ว กิจกรรม หลักของวัดคือ การนั่งสมาธิและการฟังธรรมทุกวันอาทิตย์ และวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา (ชาววัด เรียกวันงานบุญใหญ่) ซึ่งสถานที่ประกอบพิธีกรรม การนั่งสมาธิและฟังธรรม ในยุคนี้คือ ศาลาจาตุมหาราชิกา วัดมีจุดออกรถรับสาธุชน เป็นการให้บริการฟรี ในวันอาทิตย์ต้นเดือน 2 จุด คือที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ และสนามหลวง และได้ค่อยๆ ขยายเพิ่มขึ้นเป็น 16 จุดทั่วกรุงเทพฯ (ปี พ.ศ. 2545) พร้อมกับมีจุดจอดรถ ในวันอาทิตย์ธรรมดาด้วย การจัดรถบริการรับส่งเช่นนี้ทำให้มีผู้มาปฏิบัติธรรมจำนวนมากขึ้น 1 เรียบเรียงจากวิทยานิพนธ์เรื่อง “การศึกษาเรื่องกระบวนการขัดเกลาทางสังคมและพัฒนาบุคลากรของวัด พระธรรมกาย” โดย อัชวัน หงิมรักษา อักษรศาตร์มหาบัณฑิต(พุทธศาสน์ศึกษา) จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2546 2 36 จุดทั่วกรุงเทพฯ และปริมณฑล ในปี พ.ศ. 2546 92 DOU เครือข่ายองค์กร กัลยาณมิตร