ข้อความต้นฉบับในหน้า
บุญบารมีสำหรับวันใหม่
สิ่งที่น่าสนใจในการดูแลวัดให้สะอาด คือหลังการจัดงานบุญใหญ่ สมาชิกทั้ง 3 อาศรมจะแบ่ง
พื้นที่เก็บเพชรพลอย (ขยะ) เนื่องจากภายหลังการจัดงาน มีเศษขยะที่คนมาวัดเป็นจำนวนมากทิ้งไว้ อุบาสิกา
ท่านหนึ่งเล่าว่า “หลังงานบุญใหญ่ เราจะใส่เสื้อสีฟ้าแขนยาวที่เรียกว่าเสื้อพัฒนานี้เก็บเพชรพลอย (ขยะ)
พื้นที่กว่า 2,000 ไร่ จะถูกแบ่งส่วนการรับผิดชอบ สำหรับพระ เณร อุบาสก ส่วนอุบาสิกาจะรับบุญ
บริเวณพื้นที่ด้านหลังเจดีย์ ภายในเวลาเพียงครึ่งวัน ก็สามารถเก็บขยะได้หมดทั้งวัด ด้วยการทำงานพร้อมกัน
วัดจึงสะอาดได้อย่างรวดเร็ว”
สรุปได้ว่าการจัดสภาพทางภูมิศาสตร์และชุมชนของวัดดังที่ได้กล่าวมาแล้ว พบว่าวัดจัดระบบ
ดังกล่าวบนพื้นฐานบุคลากรที่อยู่ร่วมกันหลายเพศ ภาวะ จำนวนมาก มีกิจวัตรประจำวันที่เป็นระบบที่
ชัดเจนซึ่งเป็นวินัยส่วนตัว มีการกำหนดเครื่องแบบเพื่อให้เป็นมาตรฐาน ซึ่งทำให้เกิดเป็นระเบียบวินัยของ
ส่วนรวม และวัดกำหนดให้บุคลากรดังกล่าวทำหน้าที่รักษาดูแลวัด ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันด้วย
ในด้านการทำให้วัดเป็นศูนย์กลางการปฏิบัติธรรม และการฟังธรรมของสาธุชน วัดคำนึงถึง
ความสะดวกในการมาวัดของสาธุชน ความสะอาด ความเป็นระเบียบของสถานที่และการบริการเพื่อ
รองรับคนจํานวนมากอย่างเป็นระบบ
หากจะมีข้อสังเกตว่า เหตุใดวัดจึงสามารถขยายงานและรองรับสาธุชนจำนวนเป็นแสน ภายในเวลา
35 ปี พระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา มีการพัฒนาอย่างไร จึงสามารถทำงานรองรับกิจกรรมต่างๆ ได้
และสาธุชนที่มาวัดมีกิจกรรม และได้รับความรู้ทางพระพุทธศาสนาอย่างไรจึงสามารถมาวัดได้อย่างต่อเนื่อง
เชื่อว่าเป็นเพราะกระบวนการขัดเกลาทางสังคม และพัฒนาบุคลากร น่าจะเป็นสิ่งสำคัญที่อยู่เบื้องหลัง
การเติบโตของวัดอย่างแน่นอน
กิจกรรม
หลังจากนักศึกษาได้ศึกษา บทที่ 7 วิวัฒนาการของวัดพระธรรมกาย จบโดยสมบูรณ์แล้ว
โปรดทำแบบประเมินตนเองหลังเรียนบทที่ 7 ในแบบฝึกปฏิบัติบทที่ 7
แล้วจึงศึกษาบทที่ 8 ต่อไป
104 DOU เครือข่ายองค์กร กัลยาณมิตร