อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 24/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 22 ๓๒๘. อาจริโย, เวลาย สมฺปตฺตาย, อตฺตโน สิสฺสานํ โอวาท ทตฺวา, คพฺภ์ ปวิสติ ๓๒๘. ราชา ทิวเส ทิวเส อนุเตปุรา นกขมิตวา, อมจุจาน สมาคม นิสีทิตวา, อตฺตโน รฏฺเฐ อุปปนิน กิจจ์ วิจาเรติ ๓๓๐. โจรา รตติย์ วิจริตวา, อรุณ อุคคเต, อญฺญตร์ ฐาน 333. ปวิสิตฺวา, สยนฺติ. ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ หมู่ แห่งภิกษุ ท., ครั้นเมื่อดิถี ที่ ๑๕ ถึงพร้อมแล้ว, ประชุม กันแล้ว ในสีมา, ทำ ซึ่งอุโบสถ. ๓๓๒. สังขาร ท. ทั้งปวง ไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้ว ย่อมดับไป ๓๓๓. คนจน ท. เข้าไปแล้ว สู่เมือง, ทำแล้ว ซึ่งการงาน, ครั้นเมื่อ ค่าจ้าง อันตน ได้แล้ว, ซื้อแล้ว ซึ่งอาหาร ด้วยค่าจ้างนั้น บริโภคแล้ว. ๓๓๔. ชาวนา ท., ครั้นเมื่อฤดูฝน ถึงพร้อมแล้ว, ไถแล้ว ซึ่งนา หว่านแล้ว ซึ่งพืช ท., ครั้นเมื่อข้ากล้า ท. สุกแล้ว, เกี่ยว แล้ว ซึ่งข้าวกล้า ท. นั้น ด้วยเคียว ผูกแล้ว ให้เป็นฟ่อน นำ มาแล้ว นวดแล้ว ในลาน ถือเอาแล้ว ซึ่งข้าวเปลือก ท. ๓๓๕. พราน ท. ไปแล้ว สู่ป่า เห็นแล้ว ซึ่งเนื้อ ยิงแล้ว ซึ่งมัน ด้วยธนู, ครั้นเมื่อมัน ล้มแล้วตายแล้ว ถือเอาแล้ว ซึ่งเนื้อ แห่งมัน นำมา ขาย