อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 49/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 47 ๒๕. คุณนามหรือกิริยาของนาม ที่รู้กันได้โดยง่าย จะเขียน แต่คุณนามหรือกิริยาเท่านั้น จะไม่เขียนนามด้วยก็ได้ ดังนี้ ปุพเพ โข กุมาร มนุสสา ทีฑายุกา ดูก่อนกุมาร มนุษย์ ท. ในก่อนแล มีอายุยืน, อตีเต พาราณสีย์ พฺรหฺมทตฺเต รชช์ กาเรนฺเต ในกาล ล่วงแล้ว ครั้นเมื่อพระเจ้าพรหมทัตต์ ให้ทำอยู่ ซึ่งราชกิจ ในเมือง พาราณสี, สิสฺโส อาจริย์ อุปสงฺกมิตวา "อิม ปณฺณ์ วาเจที" ติ วุฒิเต, ติ วิวริตวา วาเจส. ศิษย์ เข้าไปใกล้แล้ว ซึ่งอาจารย์, ครั้นเมื่อคำว่า "เจ้าจงอ่าน ซึ่งหนังสือ นี้ อันอาจารย์ พูดแล้ว, เปิดอ่านแล้ว ซึ่งหนังสือนั้น" ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ ๔๘๔. ขอท่าน ท. จงสำแดง ซึ่งคุณ ของพระเถระ แม้อื่นอีก แก่ข้าฯ พระอุรุเวลกัสสปเถระ ได้เป็นผู้อันพระศาสดา สรรเสริญแล้ว ในเพราะความเป็นผู้มีบริวารมาก ๔๕๐. บริวาร ของท่าน เท่าไร ? ร้อย แห่งภิกษุ ท. ห้า เป็นบริวาร ของท่าน, ของพระนทีกัสสปเถระ ผู้น้องชายกลาง ของท่าน ร้อย แห่งภิกษุ ท. สาม, ของพระคยากัสสปเถระ ผู้น้องน้อย ที่สุด ของท่าน ร้อย แห่งภิกษุ ท. สอง, เพราะรวม ซึ่งร้อย ท. นั้น ทั้งหมด เป็น พันแห่งภิกษุ ๔๕๑. ในก่อน แต่กาล แห่งท่าน บวชแล้ว ในธรรมวินัย อันนี้ ท่าน ได้เป็น ใคร แล้ว ? เป็นชฎิล ท. ๔๕๒. ท่าน อยู่แล้ว ในที่ไหน ? ท่าน ทำแล้ว ซึ่งอาศรม ในอุรุเวลา