ประโยค - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 26 : หน้า 28/58

ประโยค - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 26 เช้า ทำ ซึ่งการงาน ของตัว แห่งตน ในวัน ๆ จงรักษา ซึ่งทรัพย์ อันเขานำมาแล้ว จากอันตราย. ๓๕๓. ดูก่อนสาธุชน ท. บัดนี้ ดิถี ที่ 4 ถึงพร้อมแล้ว, เพราะ เหตุนั้น ท่าน ท. ประชุมกันแล้ว ในที่นี้ เพื่อจะฟัง ซึ่ง ธรรม, ข้าพเจ้า จักกล่าว ซึ่งธรรมนั้น ตามกาล ๒๕๔. แนะเพื่อน ช้าง เผือก มาถึงแล้ว มัน ยืนแล้ว ในโรง ในวัง, พรุ่งนี้ เรา ท. จงไป เพื่อจะดู ซึ่งมัน ๓๕๕. แน่ะพนาย พรุ่งนี้ เราจักให้ ซึ่งทาน, เจ้า จงไปแล้ว สู่วัด นิมนต์ ซึ่งภิกษุ ท. ๕ รูป ๓๖๐. ข้าแต่นาย บัดนี้ ภิกษุ ท. มาแล้ว, เจ้าจงเชิญ เธอ ให้เข้ามา ในเรือน. ๑๒. มา ศัพท์ ซึ่งแปลว่า อย่า ใช้ได้แต่กับกิริยาที่เป็น วิภัตติปัญจมี และอัชชัตตนี เท่านั้น ใช้กับกิริยาที่เป็นวิภัตติ อื่นไม่ได้ ดังนี้: มา วํ ภนฺเต นาเสถ ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ขอท่าน ท. จงอย่ายังข้า ฯ ให้ฉิบหาย. มา เอว์ กริ เจ้า อย่าทำแล้ว อย่างนี้. ๑๘. ในประโยคที่เป็นคำถาม ถ้ามี ก ศัพท์ หรือศัพท์ ที่เปลี่ยนแปลงมแต่ กึ ศัพท์ เรียงศัพท์นั้นไว้หน้า ถ้าไม่มี ศัพท์เช่นนั้นไว้หน้า ควรเรียงกิริยาไว้หน้า ปน ไว้ที่ ๒ ต่อ นั้นมา ประธาน หรือศัพท์ที่เนื่องกับประธาน ดังนี้: กี ตยา ปพฺพชิต น วฏฺฏติ อันท่าน บวช ไม่ควรหรือ ? กจฺจิตถ