อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 30/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 28 ๓๓๒. ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ธรรมนี้ ชื่ออะไร ? ดูก่อนผู้มีอายุ ชื่อ อาทิตตปริยาย. ๓๓๓. จำเดิม แต่นี้ เจ้า อย่า มาแล้ว ในที่นี้ อีก ๓๓๔. ท่านผู้มีอายุ อย่า พากเพียรแล้ว เพื่ออันทำลาย ซึ่งสงฆ์ ผู้พร้อมเพรียงกัน. ๓๓๕. ท่าน จักไป สู่ฝั่ง แห่งแม่น้ำ กับข้า ๆ หรือ ? ๓๓๖. ท่าน อย่า บอกแล้ว ซึ่งเนื้อความ นั้น แก่ใคร ๆ ๓๗๒. แน่ะพ่อ เจ้า อย่า เสพแล้ว ซึ่งสิ่งใช้ประโยชน์ ๓๓๔. ท่าน ท. จง อย่า ประกอบตาม ซึ่งความประมาท ๓๓๕. พระชนม์ ของพระผู้มีพระภาค เท่าไร ? ๘๐. ๓๘๐. กิเลส ท. จง อย่า ยังท่าน ท. ให้เป็นไป ในอำนาจ แห่งตน ๑๙. ศัพท์ที่เป็นกิริยาวิเสสนะ คือแสดงลักษณะของกิริยา ที่แปลกจากกิริยาอื่น ใช้ทุติยาวิภัตติ เป็นวิเสสนะของกิริยา บทใด เรียงไว้หน้ากิริยาบทนั้น หรือหน้าบทอื่น ที่เนื่องด้วย กิริยาบทนั้น ดังนี้ : ธมฺมจารี สุข เสติ คนประพฤติธรรม นอน เป็นสุข, ทุกฺข์ เสติ ปราชิโต คมแพ้ (แต่ผู้อื่น) นอน เป็นทุกข์. ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นไทย ๓๘๑. สตฺต โว ภิกฺขเว อปริหานิเย ธมฺเม เทเสสสามิ, ติ สุณาถ สาธุก์ มนสิ กโรถ, ภาสิสฺสามิ