อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 39/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - ๔๒๘. "สุทธิปณฺณ์ เต อานีตนฺติ "อาม ภนฺเต' ติ ๔๒๗. "เตนหิ ติ อาหรา" ติ. โส ตสฺส สุทธิปณฺณ์ ทสฺเสสิ, - หน้าที่ 37 ๔๓๐. เถโร ต โอโลเกตวา "เตนหิ ยถาสุข วสาห์ วิธรา ติ อาห ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ ๔๓๑. ลำดับนั้น พระเถระ สั่งแล้ว ซึ่งภิกษุ หนุ่ม รูปหนึ่ง ว่า "เจ้า จงไป, จงบอก แก่สุหทะ ว่า "ท่าน จงปูลาดแล้ว ซึ่ง เสนาสนะ อันหนึ่ง แสดง (ให้) แก่ภิกษุ ผู้มาใหม่" ๔๓๒. ภิกษุ นั้น รับแล้ว ซึ่งคำ แห่งพระเถระ นั้น ว่า "อย่างนี้ ท่านผู้เจริญ" ไปแล้ว บอกแล้ว แก่สุหทภิกษุ ๔๓๓. สุหทภิกษุ นั้น ปูลาดแล้ว ซึ่งเสนาสนะ มาแล้ว สู่สำนัก แห่งพระเถระ บอกแล้ว แก่ท่าน ว่า "เสนาสนะ อันข้าฯ ปูลาดแล้ว" ครั้นเมื่อคำว่า "ถ้าอย่างนั้น เจ้า จงนำไปแล้ว ซึ่งภิกษุ นี้ แสดง (ให้) ซึ่งเสนาสนะ" อันพระเถระ พูดแล้ว ได้ทำแล้ว อย่างนั้น ๔๓๔. วิธุรภิกษุ ถามแล้ว ซึ่งสุหทภิกษุ ว่า "ข้าแต่ท่านผู้เจริญ กติกา ในอาวาสนี้ มี (หรือ), "มีอยู่ ท่านผู้มีอายุ" ๔๓๕. "กติกา อะไร ท่านผู้มีอายุ ?” ครั้นเมื่อระฆัง ตีแล้ว ภิกษุ ท. ประชุมกันแล้ว นมัสการ ซึ่งพระรัตนตรัย ในพระวิหาร ในเช้าด้วย ในเย็นด้วย, ภิกษุ ท. ด้วย สามเณร ท. ด้วย ไปแล้ว สู่ที่บำรุง แห่งพระเถระ ฟัง ซึ่งโอวาท อันท่าน ให้แล้ว ครั้นเมื่อวันธัมมัสสวนะ ถึงพร้อมแล้ว, คฤหัสถ์และ