อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 26/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 24 ผู้เจริญ ข้าฯ ขอ ซึ่งอุปสมบท กะสงฆ์, ถ้ามีสัพพนามหรือ นิบาตอยู่ เรียงอาลปนะไว้ เป็นที่ ๓ บ้าง เป็นที่ ๔ บ้าง ดังนี้: ธมฺม หิ โว ภิกฺขเว เทเสสสามิ, แน่ะภิกษุ ท. เรา จักแสดง ซึ่งธรรม แก่ท่าน ท. กุหี ปน ตฺวํ อาวุโส วสฺสํ วุตฺโถ. ดูก่อนผู้มีอายุ ก็ ท่าน อยู่ ตลอดพรรษาแล้ว ในที่ไหน ? ตามสำนวนอรรถกถา เรียงอาลปนะไว้ข้างต้นบ้าง ในที่สุดแห่ง ภนฺเต ม มา นาเสถ. ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ประโยคบ้าง ดังนี้: ขอท่าน ท. อย่ายังข้า ฯ ให้ฉิบหาย. เอวํ กโรหิ มหาราช. ન ข้าแต่พระราชผู้ใหญ่ ขอพระองค์ จงทรงทำอย่างนี้ ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นไทย ๓๔๑. เทว เม ภิกฺขเว อนุตา ปพฺพชิเตน น เสวิตพฺพา ๓๔๒ อิเม โข ปนา' ยสฺมนฺโต เทวนวุฒิ ปาจิตติยา ธมฺมา อุทเทส อาคจฺฉนฺติ. ๓๔๓. อุปชฌาโย เม ภนฺเต โหหิ. ๓๔๔. อห์ อาวุโส สมพหุลา ทุกฺกฎาโย อาปตฺติโย อาปนฺโน ตา ปฏิเทเสมิ. ๓๔๕. สกฺขสิ ปน ตัว คหปติ เอเกน ปสฺเสน สตฺต มาเส นิปชฺชิต ? สกโกม" ห์ อาจริย ๓๔๖. มยุห์ โข เทว ตาทิโส อาพาโธ; สาธุ เทโว ชีวก์ เวชช์