ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคต - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - หน้าที่ 20
๓๐๘. ทารกา, อตฺตโน หตฺเถ ผล มาตรา คริต, โรจนติ
๓๐๕. สามเณรสุส ธมฺม กเถนฺตสฺส, อนุธกาโร ชาโต.
๓๑๐.
ปทุมาน, สุริเย อุคคเต, ปุปผนติ, ตสฺมี อตถาคต, ปัตตานี
ปิทหนฺติ.
ประโยคเหล่านี้ ผู้เรียนจงแปลเป็นมคธ
๓๑๑. พระจันทร์, ครั้นเมื่อเมฆ ไปปราศแล้ว, ย่อมเปล่ง ซึ่งรัศมี
๓๑๒. พระอาทิตย์, ครั้นเมื่อฝน ตกอยู่, ย่อมเศร้าหมอง
๓๑๓. บุตร ผู้ใหญ่ ครั้นเมื่อบิดา ตายแล้ว, ย่อมได้ ซึ่งสมบัติ
ของเขา.
๓๑๔. ศิษย์ ท., เมื่ออาจารย์ ของตน มาแล้ว, ลุกขึ้น จากที่นั่ง
ด้วยเคารพ.
๓๑๕. พระราชา, ครั้นเมื่อเดือน ล่วงแล้ว, ประทาน ซึ่งทรัพย์
แก่บริวาร ท., ของพระองค์
๓๑๖. ติตถิยะ ท., เมื่อพระพุทธเจ้า เกิดขึ้นแล้ว ในโลก, เสื่อม
แล้ว จากลาภ.
๓๑๗. ฝูง แห่งเนื้อ ท., เมื่อราชสีห์ มาแล้ว, ย่อมหนีไป จากที่นั้น
๓๑๘. เมื่อพระเถระ กล่าวอยู่ ซึ่งธรรม, อรุณ ขึ้นไปแล้ว
๓๑๕. แมลงเม่า ท, เมื่อฝน ตกแล้ว ย่อมขึ้นไป จากรู ของตน
๓๒๐. ชาย ผู้นี้, ครั้นเมื่อภริยา ของตน ตายแล้ว, ได้แล้ว ซึ่ง
ภริยาอื่น.