อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ : หน้า 32/58

ประโยค๑ - อุภัยพากยปริวัตน์ ภาค ๑ - ๒ - เป็นอกุศล ไม่ประเสริฐเลย - หน้าที่ 30 ๓๕๓. ได้ น้อย โดยสุจริต ดีกว่า, ได้ มาก โดยทุจริต ไม่ดีเลย ๓๕๘. ดูก่อนกุมาร ท. เจ้า ท. จงถือเอา ซึ่งศิลปะ ให้ประโยชน์ สำเร็จ. ๓๕๔. แน่ะแม่ เจ้า อันชน ท. อื่น ว่า เป็นธรรม อย่า โกรธแล้ว ๔๐๐. คน ผู้ประกอบด้วยเมตตา นอนหลับ เป็นสุข ตื่น เป็นสุข. ๒๐. ถ้าในประโยคอันเดียว มีข้อความซับซ้อนกับหลาย ข้อ เหมือนเช่นผู้เล่านิทานเล่าเรื่องไป แล้วอ้างคนในนิทานที่ตัว เล่าว่า คนนั้นพูดอย่างนี้ คนนี้พูดอย่างนั้น ในที่สุดข้อความ อันหนึ่งๆ ต้องลง อิติศัพท์ คั่น ดังนี้. เอกสฺมี สมเย ภควา ราชคหโต นิกขมิตวา 2 ทิสา นมสฺสนฺติ สิคาลก มาณว์ ทิสวา "กิสฺส ตว์ คหปติปุตฺต ทิสา นมสฺสสี" ติ ปุจฉ, ต์ สุตฺวา สิคาลโก มาณโว "ปิตา เม ภนฺเต กาลั กโรนฺโต เอวํ อวจ 'ทิสา ตาต นมสเสยฺยาสี" ติ, โส อหิ ปิตุ วจนํ กโรนฺโต ทิสา นมสฺสามี' ติ อาห. อถ นํ ภควา "น โข คหปติปุตฺต อริยสฺส วินเย เอว์ ทิสา นมสุสิตพฺพา' ติ วติวา เตน ปุจฺฉิโต คิริวิทย์ เกส ในสมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาค เสด็จออกแล้ว จากกรุง ราชคฤห์ ทอดพระเนตรเห็นแล้ว ซึ่งสิงคาลมาณพ นอบน้อมอยู่