มองทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ : หน้า 88/304

๘๖ ประการที่ ๓ มองทุกคนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม จะเป็นสามีภรรยา พ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย บุตรธิดา หรือเป็นเพื่อนร่วมงาน มองทุกคนเสมอเหมือนกันหมด และมีความปรารถนาดีให้กับเพื่อนเราทุก ๆ คน เมื่อเรามองอย่างนี้ ใจเราจะสบาย ไม่หงุดหงิดง่าย จะนั่งนอนยืนเดิน มีความรู้สึกเหมือนมีเพื่อนอยู่รอบตัวเรา เมื่อทำบ่อย ๆ ความรู้สึกนี้จะเกิดขึ้นมาเอง ประการสุดท้าย มองโลกให้ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเป็นแก่นสาร จะทำมาหากินหรือทำภารกิจอันใด เราก็ทําอย่างเต็มที่ แต่ไม่ติดใจอะไร มีความรู้สึกเฉย ๆ ให้นำสิ่งแวดล้อมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน ๆ ตั้งแต่ตื่นนอนกระทั่งเข้านอนมาเป็นอุปกรณ์ในการฝึกใจ เวลาเรานั่งสมาธิจะง่าย เพราะใจมันสบาย เนื่องจากเราไม่ติดเรื่องจุกจิก เรื่องปลีกย่อย มุ่งแต่เรื่องหลักใหญ่ คือ เราจะทำพระธรรมกายให้เกิดขึ้น