การหยุดความอยากเพื่อเข้าถึงธรรมะ เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร 2 หน้า 143
หน้าที่ 143 / 304

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแนวคิดการหยุดความอยากซึ่งเป็นสาเหตุของความทุกข์ แม้กระทั่งความอยากที่จะเห็นธรรมะก็ตาม เป็นการมองว่าความอยากนี้เป็นอุปสรรคในการเข้าถึงประสบการณ์ภายในอย่างแท้จริง และชี้ให้เห็นว่าการหยุดความอยากทำให้เราไม่ต้องคาดหวังอะไรใหม่ๆ ซึ่งอาจนำไปสู่การเข้าถึงธรรมะอย่างแท้จริง หลายคนอาจคิดว่าการนั่งอยู่เฉยๆ ไม่ก้าวหน้า แต่อันที่จริงคือการพัฒนาจิตใจให้สงบมากขึ้น เพื่อเข้าใจความจริงของชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-ความอยากและทุกข์
-การหยุดความอยาก
-การเข้าถึงธรรมะ
-ประสบการณ์ภายใน
-ความสงบของจิตใจ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๖๓ หยุดความอยาก หยุดความอยาก เพราะความอยากเป็นสมุทัยบ่อเกิดแห่งความทุกข์ แม้อยากจะเห็นธรรมะ ซึ่งจิตเป็นกุศลธรรมก็ตาม แต่เจือไปด้วยโมหะ คือ ความรู้ที่ยังไม่สมบูรณ์ เพราะฉะนั้น ประสบการณ์ภายในจึงไม่มีอะไรใหม่ให้ดู เพราะเรามีความอยากเข้าไปเจืออยู่ โดยไม่รู้ตัว เพราะเรารู้ว่า ถ้าเห็นธรรมะแล้วดี จะไปนรกสวรรค์ได้ ไปศึกษาเรื่องราวที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปรู้ไปเห็นได้ เราเลยอยากได้มากเกินไป เพราะอยากแท้ ๆ จึงทำให้แย่อยู่ทุกวันนี้ เพราะฉะนั้น ต้องหยุดอย่างเดียว ไม่มีอะไรใหม่ หรือแม้มีอะไรใหม่ ก็ต้องหยุดเฉย ๆ ไม่มีอะไรใหม่ให้เราดู เราก็นิ่งเฉย ๆ ช่างมัน ไม่ได้แปลว่า เรานั่งแล้วสูญเปล่า ไม่ก้าวหน้า นั่นเราคิดไปเอง ๒๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๙ ๑๔๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More