ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๗๔
๓. นั่งขัดสมาธิ ขาขวาทับขาซ้าย มือขวา
ทับมือซ้าย นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย
นั่งให้อยู่ในท่าที่พอดี ไม่ฝืนร่างกายมากจนเกินไป ไม่ถึง
กับเกร็ง แต่อย่าให้หลังโค้งงอ หลับตาพอสบายคล้าย
กับกำลังพักผ่อน ไม่บีบกล้ามเนื้อตา หรือขมวดคิ้ว
แล้วตั้งใจมั่น วางอารมณ์สบาย สร้างความรู้สึกให้
พร้อมทั้งกายและใจว่า กำลังจะเข้าไปสู่ภาวะแห่งความสงบ
สบายอย่างยิ่ง
๔. นึกกำหนดนิมิตเป็น “ดวงแก้วกลมใส”
ขนาดเท่าแก้วตาดำ ใสบริสุทธิ์ ปราศจากรอยตำหนิใด ๆ
ขาวใส เย็นตาเย็นใจ ดังประกายของดวงดาว ดวงแก้ว
กลมใสนี้ เรียกว่า บริกรรมนิมิต นึกสบาย ๆ นึกเหมือน
ดวงแก้วนั้น มานิ่งสนิทอยู่ ณ ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗
นึกไปภาวนาไปอย่างนุ่มนวล เป็นพุทธานุสติว่า “สัมมา
อะระหัง” หรือค่อย ๆ น้อมนึกดวงแก้วกลมใสให้ค่อย ๆ
เคลื่อนเข้าสู่ศูนย์กลางกายตามแนวฐาน โดยเริ่มต้นตั้งแต่
ฐานที่ ๑ เป็นต้นไป น้อมนึกอย่างสบาย ๆ ใจเย็น ๆ
ไปพร้อม ๆ กับคำภาวนา