การทำสมาธิภาวนาอย่างถูกวิธี เมื่อไม่รู้จะอ่านอะไร 2 หน้า 108
หน้าที่ 108 / 304

สรุปเนื้อหา

การทำสมาธิภาวนาเป็นการฝึกฝนให้ใจหยุดนิ่งและไม่คำนึงถึงสิ่งรอบข้าง โดยต้องเรียนรู้การปรับวิธีการเพื่อให้เกิดความชำนาญ การทำเช่นนี้จะช่วยให้จิตใจมีความสงบและมั่นคงในระยะยาว โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการเห็นหรือไม่เห็นในระยะเริ่มแรก ระมัดระวังในการหายใจและการตั้งสมาธิจะช่วยในการพัฒนาองค์ความรู้ในด้านนี้อย่างต่อเนื่อง การฝึกซ้ำจะทำให้สามารถเข้าถึงสภาวะแห่งการหยุดได้อย่างแท้จริง

หัวข้อประเด็น

-การทำสมาธิ
-การหยุดใจ
-การพัฒนาจิตใจ
-การฝึกภาวนา
-การปรับวิธีการ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๑๐๖ ๔๑ อย่าทำผิดหน้าที่ การทำสมาธิภาวนา เรามีหน้าที่ คือ หลับตาเบา ๆ ผ่อนคลายสบาย รักษาใจให้หยุดนิ่งเฉย ๆ อย่าไปคำนึงถึงการเห็น หรือไม่เห็น หรือมันต้องสว่าง มันไม่ควรมืด เรามีหน้าที่หยุด....หยุดไปกระทั่งใจจะถูกส่วนไปเอง คำว่า “ถูกส่วนไปเอง” ไม่ได้แปลว่า เราไปทำให้มันเกิดขึ้น แต่ถ้าเราฝึกบ่อย ๆ จนเป็นวลี (ชำนาญ) ตอนนี้เราทําให้เกิดขึ้นได้ แต่ในขั้นตอนนี้เรายังไม่ชำนาญ ยังจับจุดไม่ได้ เราก็ยังทำไม่ได้ แต่ไม่ใช่หมายความว่า จะทำไม่ได้อย่างถาวร เป็นแต่เพียงว่า เราต้องปรับวิธีการ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More