สาระสำคัญพระธรรมเทศนา : หน้า 2/44

110 สาระสำคัญพระธรรมเทศนา เหตุที่พระโสดาบันท่านไม่ปกปิดบาป เพราะท่านเห็นทางไปนิพพาน จะรู้จักทางไปนิพพาน ก็ต้องรู้จักพระโสดาบันว่าอยู่ที่ไหน ท่านเป็นกายธรรมที่ละเอียดเป็น ชั้นๆ เข้าไป ทางมรรคผล คือ เริ่มต้นทำใจหยุดที่ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ซึ่งเป็นที่เกิด ดับ หลับ ตื่น ใจต้องหยุดตรงนี้ที่เดียว พอใจหยุดเข้ากลางเห็นดวงธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน เท่าดวงจันทร์ดวงอาทิตย์ หยุดเข้ากลาง อีกถึง ดวงศีล ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิมุตติ ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ เข้าถึงกายมนุษย์ละเอียด เข้ากลาง 5 ดวง เข้าถึงกายต่าง ๆ คือ กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหม กายอรูปพรหมละเอียด จนถึงกายธรรม เมื่อถึง “กายธรรม” ก็ถึงพุทธรัตนะ ใจของพระธรรมกาย หยุดนิ่งกลางดวงธรรม ที่ทำให้เป็น ธรรมกาย ดวงธรรมวัดเส้นผ่าศูนย์กลางเท่าหน้าตักธรรมกาย เป็นธรรมรัตนะ หยุดถูกส่วน เข้าไปใน กลางดวงธรรมรัตนะ เข้าถึงกายธรรมละเอียด ใสหนักขึ้นไป เรียก “ธรรมกายโคตรภู” คือ สังฆรัตนะ แต่ยังไม่ใช่พระโสดา วิธีเข้าถึงพระโสดาบัน เอาใจธรรมกายละเอียด หยุดนิ่งกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายละเอียด ผ่านดวงธรรม ดวงศีล ดวงสมาธิ ดวงปัญญา ดวงวิมุตติ ดวงวิมุตติญาณทัสสนะ จึงเข้าถึงกายพระโสดา เกตุดอก บัวตูม เป็นพุทธรัตนะเหมือนกัน แต่เป็นธรรมกายพระโสดา ธรรมกายพระโสดาละเอียดยังมีอีก ต้องใจนิ่งเข้าไปอีก กว่าจะเข้าถึงพระโสดา ท่านเห็นทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ธรรมกายพระโสดา เป็น “พุทธรัตนะ” ท่านเป็นผู้ตรัสรู้สัจธรรมทั้ง ๔ จนเข้าเป็นพระพุทธเจ้า ดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกาย เป็น “ธรรมรัตนะ” รักษาไม่ให้ตกไปในฝ่ายชั่ว (ธรรม แปล ว่า ทรงไว้ซึ่งผู้ปฏิบัติ ไม่ให้ตกไปในที่ชั่ว ให้สูง ให้ดี ให้เจริญขึ้นไป) ธรรมกายพระโสดาละเอียด อยู่ในดวงธรรมรัตนะ เป็น “สังฆรัตนะ” คอยรักษาดวงธรรม รัตนะไว้ไม่หายไป รักษาทั้งวันทั้งคืน สงเขน ธาริโต ธรรมนั้นแหละสังฆรัตนะทรงไว้ไม่ให้หายไป เมื่อเข้าถึงกายพระโสดาบันได้ อย่าหยุดแค่นั้น ให้เข้าไปให้ถึงกายพระอรหัตละเอียด จึงจะเสร็จ กิจในพุทธศาสนา “พระพุทธเจ้า ไม่เกิดขึ้นในโลกละก็ ธรรมอันนี้ไม่มีใครแสดง ไม่มีใครบอก ไม่มีใครเล่าให้ฟัง ถึงกระนั้นที่เกิดขึ้นแล้วก็ดับเสียเกือบ ๒,๐๐๐ ปี มาเกิดขึ้นที่วัด ปากน้ำนี้แล้ว อุตส่าห์พยายามทำกันไปอย่าได้ดูหมิ่นดูแคลนหนา อย่าได้เห็นแก่ เหน็ดแก่เหนื่อย แก่ยากแก่ลำบากแต่เล็กๆ น้อยๆ เมื่อมาประสบพบพุทธศาสนา พบของจริงละเข้าถึงของจริงให้ได้ เอาของ จริง ใส่กับตัวไว้ให้ได้ ติดกับตัวไว้ให้ได้ อย่าดูถูกดูหมิ่นหนา ตั้งให้มั่นแท้แน่นอน ใน ใจของตัวแล้วละก็ ไม่เสียทีที่เกิดมาเป็นมนุษย์พบพุทธศาสนา ทั้งภิกษุ สามเณร อุบาสกอุบาสิกา”