การเข้าถึงธรรมกายและเส้นทางสู่ความหลุดพ้น : หน้า 15/44

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 123 อรหันต์ ทุกประการนั่นแหละ จะเลิศประเสริฐเป็นมหัศจรรย์นัก แต่ว่าพึ่งรู้พรหมวิหารนี้ จะทำสักเท่าใด แค่ที่สุดก็เป็นพระโสดาบัน” ดังนั้นจึงต้องเข้าถึงธรรมกายให้ได้ อย่าติดอยู่แค่พระโสดาบัน ให้ทำให้สูงขึ้นถึงอนาคา “พระพุทธศาสนา ท่านอุปมาเหมือนต้นไม้ใหญ่สมบูรณ์ด้วยใบแก่ อ่อน ดอก ผล ที่นกประชุมชนต้องการได้ทั้งนั้น ถ้าว่าคนไม่มีปัญญาเข้ามาในพระธรรมวินัย ของพระศาสดา ก็มัวแต่รับประทานใบไม้อ่อนแก่ตามประสงค์ของตัว ถ้ามัวเพลิน แต่กินแต่นอนเสียเช่นนี้ มรรคผลก็ไม่ได้เสียเวลาไป นี่ทำให้มีให้เป็นธรรมกาย ขึ้น นั่นน่ะเป็นแก่นเป็นสาระของต้นไม้นั้น” “ได้ธรรมกายเสียได้แล้ว ทำธรรมกายนั้นให้เป็นพระโสดาปัตติมรรค โสดา ปัตติผล สกทาคามิมรรค สกทาคามิผล อนาคามิมรรค อนาคามิผล อรหัตมรรค อรหัตผล เป็นลำดับไป อย่างนี้พบแก่นสารในธรรมวินัยของพระศาสดาแท้ๆ”